Project X

Project X lijkt zich nadrukkelijk aan te kondigen als een film voor tieners: The Hangover Junior, een veruitwendiging van de ultieme tienerfantasie die vooral lijkt te bestaan uit partyen, zuipen, slikken en hopen op een wip. Verrassend genoeg schuilt onder deze wat groteske opeenstapeling van wat pubers allemaal wel willen maar niet mogen, een warme ode aan vriendschap en een geloofwaardige uitbeelding van puberale levensvragen.

Thomas is een loser, dat vindt zelfs zijn vader. Het is dus zeer onwaarschijnlijk dat het feestje voor zijn 17e verjaardag meer zal voorstellen dan het eten van pizza met enkele nerds. Dat is buiten Costa gerekend, Thomas' grootsprakerige en volkomen onbescheiden beste vriend die er in afwezigheid van de ouders, een feest van wil maken om nooit te vergeten.

Dat lukt hem wonderwel. Het feest lokt tot grote paniek van Thomas zelfs honderden - duizend? - aanwezigen en van de vooraf opgestelde maatregelen om het huis te beschermen en de buren tevreden te stellen, blijkt al snel niets meer haalbaar. Aanvankelijk is er vooral te veel volk, beledigde buurtbewoners, te luide muziek. Maar dan moet het allemaal nog beginnen. De keffer des huizes, de Bentley van vader, de dwerg in de oven, twee gedreven maar iets te jonge veiligheidsagenten, een geheimzinnnige tuinkabouter, ... zijn allemaal potentiële doelwitten voor losgeslagen partyheads. Je voelt de boel formidabel uit de hand lopen.

Debuterend regisseur Nourizadeh en producent Todd Phillips (Old School, The Hangover) slagen er in met een knaller van een soundtrack de beleving van de aanwezigen voelbaar te maken. Hoe meer volk er komt, hoe luider de bass van het ondersteunende nummer. Ze streven een hoog realiteitsgehalte na: we beleven het feest via camera's die zich doorheen de massa bewegen. Ook in Chronicle was deze aanpak recentelijk effectief. Hierdoor lijkt de film, overigens op feiten gebaseerd, grotendeels vanzelf te ontstaan, zonder scenario, en blijft de plot binnen zijn gegeven redelijk geloofwaardig. De aanwezigheid van een op wraak beluste drugdealer verstoort de illusie weliswaar.

Project X is echter niet alleen ongelooflijk amusant en spectaculair. De perikelen van Thomas, Costa en de wel erg aparte JB zijn grappig, maar ook hartverwarmend. Dit zijn doorsnee tieners, smachtend naar aanvaarding, sociaal onhandig, sympathiek in hun platvloersheid. De scenaristen hebben ook bijzonder weinig nodig om Thomas' verliefdheid op zijn jeugdvriendin Kirby voelbaar te maken. Op die momenten is Project X haast aandoenlijk. Met dank aan de slimme casting van enkele onbekende, maar enthousiaste acteurs (die hoogstwaarschijnlijk grotendeels zichzelf spelen). Epic!

Sven De Schutter Helemaal (niet) akkoord? Lees de