Gunnar Goes God

Genre: Documentaire | Duur: 1u26 | Release: 1 Januari 2010 | Land: Noorwegen | Regie: Gunnar Hall Jensen | Cast: Gunnar Hall Jensen, Elin Sander, Øyvind Rydland, Zulfikar Fahmy

Verkenningen van de midlifecrisis en wat die doet met een mens zijn geen unicum in het film- en tv-landschap. Bij de leukere exemplaren zijn het Vlaamse Dagen Zonder Lief, de tragikomische HBO-serie Hung of ook nog het beklijvende Who's Afraid of Virginia Woolf? Nu is er een Noorse update gekomen met Gunnar Goes God.

Gunnar is op een punt in zijn leven gekomen dat alles in orde lijkt, maar waar hij zich afvraagt waarom hij zich zo leeg voelt. Hij is getrouwd, heeft twee Volvo's en twee kinderen, een huis in suburbia en jobzekerheid. En toch kan hij niet om die leemte heen. Hij gaat daarom samen met een aantal vrienden die eenzelfde gevoel proberen overwinnen, naar Egypte om een tijdje in een eeuwenoud klooster te verblijven. Herbronnen noemen ze dat dan.

De premisse is verre van uitdagend of vernieuwend en de traagheid waarmee naar de eigenlijke retraite toegewerkt wordt, draagt niet bepaald bij tot de spanningsboog. Edoch biedt het videoverslag van de missie wat visueel soelaas. Blits en flitsend krijg je een copy-paste van allerlei stijlen en soorten beeldentaal: denk aan een kruising tussen de video van Black Hole Sun van Soundgarden en pseudo-intellectuele Franse art house. Dat alles gedaan met een ironische, doch goedbedoelende grijns.

Hoe leuk die gimmicks ook zijn, veel meer dan dat wordt het niet. Reken daar nog eens de traagheid bij en je hebt een relatief saai relaas van een doorsnee Noorse man die zijn leven zin wil geven terwijl je als kijker denkt dat ie het beter bij zijn materialisme had gehouden.