Funny People

Genre: Komedie | Duur: 2u26 | Release: 7 Oktober 2009 | Land: | Regie: Judd Apatow | Cast: Seth Rogen, Adam Sandler, Eric Bana, Jason Schwartzman, Jonah Hill, Leslie Mann, Aubrey Plaza

De naam Judd Apatow hebben we de laatste tijd aan een te grote variatie aan producties gekoppeld zien worden, waardoor de referentie een beetje aan waarde begint te verliezen. Dat komt ervan als je zowel scenarist, producer en regisseur bent van een pak komische of althans zo bedoelde films. Toch valt in het algemeen te stellen dat Apatow nog altijd voor een aangename mix van grove en milde humor staat, steevast gebed in een verhaal waarin personages met een ziel centraal staan. Aanraders in het genre zijn beslist Superbad, Role Models (waar Apatow overigens niets mee te maken heeft) en uiteraard Apatow's eerdere films The 40 Year Old Virgin en Knocked Up. Funny People is dus eigenlijk pas zijn derde film en die heeft ons evenveel geamuseerd als verveeld.



Seth Rogen is perfect gecast als Ira Wright, een aandoenlijk lieve kerel die het ooit hoopt te maken als stand-up komiek. Op een dag wordt hij ingehuurd door George Simmons, een succesvolle komiek die aan een dodelijke ziekte lijdt. Adam Sandler mag als tegenspeler zijn nog steeds groteske gebrek aan charisma uitbuiten in die onsympathieke rol en verdient daarvoor dan toch applaus. Simmons lijkt immers wel gebaseerd op Sandler zelf, als populaire hoofdrolspeler van tal van écht slechte komedies.



Toch is het jammer dat na zo'n drie kwartier van gevatte dialogen, leuke situaties met heel wat knap vertolkte personages en een plot die zich aan enige gravitas waagt, Sandler plots alle aandacht krijgt in een plotwending die al snel helemaal niets meer te maken heeft met de oorspronkelijke opzet van de film en verzandt in een echt flauwe, romantisch-melige en vooral erg vervelende troep die doet denken aan rotzooi als You, Me and Dupree en gelijkaardige prut. Wat bezielde Apatow om de leukste personages naar de achtergrond te sturen, de treffende dramatiek te bannen en vooral de onuitstaanbare Sandler zoveel speelruimte te geven?



Het is jammer dat een iets meer kritische ingesteldheid tegenover het eigen materiaal ontbreekt. De film duurt daardoor ook véél te lang. Voor dat ene derde van de film dat echt overeind blijft, hadden we met plezier zelfs drie sterren kunnen geven. Apatow's gebrek aan evolutie dreigt een einde aan het succes te maken.