Star Trek

Genre: science fiction | Duur: 2u06 | Release: 6 Mei 2009 | Land: Duitsland, VS | Regie: J.J. Abrams | Cast: Karl Urban, Zoe Saldana, Bruce Greenwood, Eric Bana, Leonard Nimoy, Zachary Quinto, Chris Pine

Het heeft allemaal niet mogen baten: ondanks het feit dat onze grote broer ons haast fysiek dwong elke week mee te kijken naar herhalingen van de oude serie en ondanks het feit dat we destijds met onze klas -het derde jaar communicatiewetenschappen- mochten babbelen met de grote Robert Wise in hoogsteigen persoon, regisseur van de eerste en volgens vele trekkies nog steeds de beste bioscoopfilm van de franchise, zijn wij in hart en nieren steeds meer fan geweest van het Star Wars-universum dan van die onnozele Star Trek.

De radar van een elfjarig jochie kan kitsch immers nog niet vertalen als grote kunst, evenmin als pareltjes van doorgedreven logica begrijpen of dialogen vatten die zelfs de grote Shakespeare met verstomming zouden doen slaan.



Dat treft, want J.J. Abrams, bedenker van Alias en Lost en regisseur van het prima Mission Impossible III, heeft het zelf ook altijd meer gehad voor Luke Skywalker en de zijnen. Abrams, oorspronkelijk slechts gecontacteerd als producer voor de nieuwe Star Trek-film werd echter gaandeweg verliefd op de bemanning van de Enterprise, floot zijn vaste scenaristen bijeen en deed zichzelf de regiestoel cadeau. Het resultaat? Een twee uur durende adrenalinespuit van een film die uw maximale concentratie vereist.



Je merkt in deze elfde Star Trek nog steeds dat Abrams de mosterd bij zijn televisie-ervaring haalt. Voortdurend wil hij de argeloze bioscoopganger dus verrassen en hem rond de oren slaan met verstommende cliffhangers. Daar is hij net ietsje teveel in geslaagd want u de plot van deze prent uitleggen is een quasi onmogelijke opdracht.

Toch vormt dat niet zo'n probleem als het klinkt. Daar is het gegeven van de prequel veel te dankbaar voor. Net zoals je bij Batman Begins het ontstaansproces van Batman kon zien, kom je dus hier uitgebreid te weten hoe bijvoorbeeld James Kirk kapitein van de Enterprise werd of in welke godverlaten uithoek ze scheepsingenieur Scotty hebben opgevist.



Maar bovenal focust de film met een elektronenmicroscoop op de verhouding tussen Kirk en wetenschapsofficier Spock. Een gelukkige keuze van Abrams en zijn scenaristen want de bikkelharde vete tussen beiden is niet alleen intrigerend voor absolute leken in het Star Trek-universum, ook elk beetje fan is er volgens ons razend benieuwd naar.



Bovenop de uitstekende acteerprestaties van de gehele cast -allemaal, buiten een prima Eric Bana als aartslelijke Romulaan, jonge, onbekende leeuwen- is deze prent uiteraard actie, spektakel, pure, ongefilterde fun. Geholpen door een budget that boldly went where nobody went before is heel de film om door een ringetje te halen.

Vergeet dus de kartonnen decors en onbeholpen schaalmodellen uit de originele serie, de nieuwe Enterprise is een pijnlijk mooie streling voor het oog. Alles aan deze film knettert, fonkelt en zoeft dus tot u buikpijn krijgt. We wisten al langer dat alles wat Abrams aanraakt in goud verandert maar wat de man hier neerpoot is een evenwichtsoefening die zelfs een Olympisch kampioen turnen hem niet kan nadoen. Hij blaast de stuiptrekkende franchise nieuw leven in en houdt tegelijk de absolute kitsch uit de originele serie intact.

Dat de inmiddels stokoude Leonard Nimoy -zeg maar de enige echte Spock- een belangrijke bijrol krijgt is een handige bonus -de kers op een sowieso al overheerlijke taart.