Man On Wire

Zeven augustus 1974. De wind huilt rondom twee torenhoge kantoorgebouwen, de daken ervan gehuld in mist. Op elk dak staan twee silhouetten, moe van het harde werk, naar elkaar schreeuwend door de walkietalkie, met tussen hen in de oneindige diepte en honderd meter ijzerdraad. De mist trekt weg, de torens worden zichtbaar. Een haveloos uitziend mannetje neemt een lange stok als evenwicht ter hand, haalt adem en stapt. Hij stapt in de lucht, hij stapt op de lucht, alsof hij nooit iets anders heeft gedaan. Phillippe Petit wandelt over een ijzerdraad, op enkele honderden meters hoogte, van de ene naar de andere WTC-toren en pleegt daarmee de artistieke misdaad van de eeuw.

Dit is het ongelooflijke verhaal van Man On Wire, een pracht van een documentaire over een kleine vagebond die niets liever doet dan op koorden dansen. Een schitterende film voor alle dromers en durvers onder ons en een hommage aan het onmogelijke avontuur.

Het is in de eerste plaats regisseur James Marsh die lof toekomt. Eerder wist hij al met documentaires over Marvin Gaye, Elvis en John Cale sterk werk af te leveren en onder andere twee BAFTA's in de wacht te slepen. The King uit 2005, met Gael García Bernal in de hoofdrol, betekende voor Marsh een geslaagd uitstapje naar fictieland maar wij zien hem met Man On Wire maar wat graag terugkeren naar vertrouwd terrein.

Zo dachten de dames en heren er in Sundance duidelijk ook over toen hem zowel de Audience Award als de Grand Jury Price werden toegekend. Helemaal verdiend, want Marsh slaagt er met Man On Wire in om van dit grootse verhaal een kleine en intieme vertelling te maken waarin hij zich niet beperkt tot enkel een opsomming van de feiten maar ons mee weet te voeren in die ene onmogelijke droom. Zijn grootste verdienste is dat we Petits weg naar de Twin Towers met dezelfde spanning en onuitputtelijke passie beleven zoals hij dat, 34 jaar geleden, zelf deed.

Die weg begint met een tekening van de bijna voltooide Twin Towers, die de veertienjarige Petit in de krant ziet. Hij grijpt naar het potlood voor zich en verbindt de twee torens met een streepje. Een droom wordt geboren. Hij krijgt hulp van vrienden en bewonderaars, de één al wat toegewijder dan de ander. We volgen hem over het koord tussen de torens van de Notre Dame in Parijs en tussen de pijlers van de Harbor Bridge in Syndey. We beramen samen met hem op minutieuze wijze zijn plan, 'Le Coup', en kijken vol trots naar hem wanneer hij hoog boven Lower Manhatten, op een bijna te verwaarlozen draadje, gracieus staat te dansen. Het is dat Marsh de wereld van Petit zo perfect weet te scheppen dat je als kijker niet anders kan dan meegezogen worden. Enerzijds is er het verzameld werk van archiefmateriaal, interviews en stills die deze wereld opwekken. Maar ook de prachtige reconstructies in zwart-wit - die soms een haast impressionistische indruk nalaten - en de betoverende soundtrack van Michael Nyman maken het geheel af.

Een schitterende film voor alle dromers en durvers onder ons en een hommage aan het onmogelijke avontuur.

Man On Wire is een coup de foundre die overtuigt vanaf het eerste beeld en niet los laat tot Petit zijn laatste stapje heeft gezet. James Marsh biedt eerlijk avontuur aan, met een echte held en een echt verhaal. Man on Wire is de ultieme avonturenfilm, Petit de grootste hartendief en koorddansen een prachtig metafoor voor het leven. Petit vat het nog het mooist van al: Life should be lived on the edge, see every day as a true challenge and then... You live your life on the tightrope.

Ruben Vandersteen Helemaal (niet) akkoord? Lees de