La stanza del figlio

De komende weken - en zelfs op dit eigenste moment - zullen we worden overrompeld door de blockbuster-films uit Hollywood. Knalacteurs met leuk-in-de-mond-klinkende namen fungeren in een kolossaal marketingoffensief van de maatpakken. Watch out, want Amerika zit achter je ziel! Laat u zich evenwel niet verleiden door mummies die horizontaal tegen de muren lopen, slaagt u er maar niet in om mee het Amerikaanse volkslied uit volle borst te zingen, of wil je gewoon even je gedachten verzetten in deze harde tijd van stresserende examens en last minute kopiëersessies, dan moet u ongetwijfeld naar La stanza del figlio.

Het moet gezegd worden, La stanza is geen knetter van een film. Mooi, intiem, ontroerend en prachtig vertolkt - vooral Nanni Moretti - maar niets meer. Dat La stanza onlangs met de Gouden Palm ging lopen, was voor sommigen een kleine verrassing - eerder de film van Hanecke leek te winnen - en mag u niet blind de bioscoopzaal doen binnenlopen. Prijzen krijgen wil immers niet zeggen dat het dan ook automatisch een goede film is - zie maar eens naar de Oscars, foei !

La stanza is een intimistisch familieportret van een gezellig gezin in een Noord-Italiaans stadje. Het knusse familietje bestaat uit Giovanni, de vader (fantastische Moretti), Paolo, de moeder, en de twee bijna volwassen kinderen; een zoon en een dochter. Niettegenstaande de titel refereert naar de zoon, draait de film vooral rond Giovanni. De man des huizes is psychiater en ontvangt zijn patiënten in zijn kantoor naast het appartement. Giovanni heeft een evenwichtig leven dat bestaat uit een reeks van gewoontes: lezen, muziek beluisteren, zich afzonderen en eindeloos parcours lopen door de stad. Op een zondagavond wordt Giovanni dringend opgeroepen door een patiënt. Hierdoor kan hij niet gaan hardlopen met zijn zoon Andrea. Deze gaat dan maar duiken met zijn vrienden. De zoon zal niet meer naar huis terugkeren...

Als we het over La stanza hebben moeten we vooral één persoon in de schijnwerpers zetten: Nanni Moretti. Deze man stond in voor de regie, het scenario, het verhaal, de productie, en ten slotte de hoofdrol in de film zelf! Maar het niveau van Moretti ligt niet bij iedere bijdrage op een even hoog niveau. Toch loont het de moeite om deze sobere en zeer rustige prent eens te gaan bekijken.

Sven Van Beirs Helemaal (niet) akkoord? Lees de