Y tu mama tambien

Dominique Deruddere liet zich recent ontvallen dat de Belgische distributiesector zo onbeholpen is dat ze zelfs een film van Alfonso Cuarón niet gedistributeerd krijgt. Prompt riep hij Y tu mamá también uit tot zijn persoonlijke favoriet uit.

De film heeft intussen tegen de verwachtingen in toch internationaal succes gekregen. Niet vanzelfsprekend voor een Mexicaanse film met dito dialogen en zonder klinkende namen. Wellicht heeft het succes van die andere Mexicaanse film, Amores Perros, er iets mee te maken. De populaire ingrediënten sun, sea & sex waarmee de film gepromoot wordt, zullen ook wel een rol spelen. In het verleden bleek dit meer dan eens een succesvolle combinatie, zeker met oversekste pubers in de hoofdrol.

Seksueel verlangen is inderdaad waar het om draait in Y tu mamá también. Het lijkt aanvankelijk wel alsof de hele film rond het gevleugelde woord werd gedrapeerd. De film opent alvast met twee expliciete scènes, vlak na elkaar, van neukende tieners. En er volgt nog van dat fraais. Lucky bastards van dienst zijn de koppels Julio & Ana en Tenoch & Cecilia. De meisjes ruilen kort daarop Mexico in voor een reis naar Europa, maar niet voor ze hun vriendjes plechtig beloven het niet op een seksen te zetten met één of andere Pool, Duitser, Fransman, Italiaan of erger nog: zo'n gore rugzaktoerist. Na hun vertrek fantaseren Julio & Tenoch er duchtig op los en dromen ze van heerlijke seks met bimbo's op privé feestjes en masturberen ze op despringplank van het zwembad. Liever nog zouden ze natuurlijk de daad bij het woord voegen, maar voorlopig wil dat niet lukken.

De verveling groeit sluimerend. Op een feestje maken de jongens kennis met de oudere en bloedmooie Luisa, vrouw van Julio's neef. De fantasie van beiden slaat alweer op hol en in een opwelling nodigen ze haar uit om met hen een trip te maken naar het geheime strand Boca del Cielo. Geïntrigeerd door het verhaal van Julio en Tenoch gaat Luisa hier tot hun verbazing enthousiast op in. Beide tieners hebben voor de hand liggende redenen voor een rit met de Zuiderse schone, maar ook Luisa blijkt haar eigen verborgen agenda te hebben...

Grauw en rauw, expliciet en emotioneel: zo horen coming-of-age verhalen er uit te zien.

Op papier lijkt Y tu mamá también inderdaad een Mexicaanse variant op de talloze tienersekskomedies die ons sinds de jaren '80 vanuit Amerika overspoelen. Niets is minder waar. Van bij het begin voel je dat de ambities van regisseur Alfonso Cuarón (Great Expectations, The Little Princess) elders - en verder - liggen. Er is de realistische inslag; Cuaróns camera lijkt constant onstabiel, is zeer lichtjes aan het wiebelen, wat de film een quasi documentair cachet geeft (vergelijk het gerust met Amores Perros). Hij onderbreekt ook regelmatig zijn verhaal om een neutrale verteller commentaar te laten leveren. Dat is vaak een kunstgreep, maar in dit geval geeft het de film extra diepte. Soms loopt de verteller ook vooruit op wat iemand later zal overkomen, wat bepaalde ontmoetingen in een andere, vaak dramatische, context plaatst. Cuarón focust ook geregeld op faits divers (arrestaties, betogingen,...) die op zich niets met de belevenissen van het trio te maken hebben, maar we krijgen zo wel zicht op het sociaal-politieke klimaat waartegen de tocht van Julio, Tenoch en Luisa zich afspeelt.

Geleidelijk aan ontvouwt Y tu mamá también zich tot één van de fraaiste coming of age portretten van de jongste jaren: grauw en rauw, ontdaan van alle franjes, expliciet en emotioneel, sober en zonder slappe meligheid. De film blijft bovendien bochten maken tot de allerlaatste minuut. Cuarón heeft een eenvoudig maar geslepen scenario neergepend. De finale onthulling snoert je keel dicht en werpt een nieuw licht op wat voorafging. De bedoeling van de regisseur is duidelijk: Y tu mamá también is een ode aan het leven en de vrijheid, een meeslepend relaas ook over wat broos en vergankelijk is. Carpe Diem.

Christoph Foqué Helemaal (niet) akkoord? Lees de