Within the Whirlwind

Nadat de Nederlandse Marleen Gorris een Oscar mee naar huis mocht nemen voor Antonia, werd haar speelterrein uitgebreid en leverde ze enkele internationale producties af die weinig wisten los te maken. Het weinig interessante biografische drama Within the Whirlwind verandert daar niets aan.

Centraal staat de Russische professor Evgenia Ginzburg, een communiste die van Trotskisme beschuldigd wordt en daardoor in een strafkamp in de Siberië terechtkomt. Emily Watson hoeft voor zulke rollen geen moeite meer te doen. De doorwinterde actrice, die al eerder met Gorris werkte in The Luzhin Defence, overtuigt altijd maar moet het dit keer wel alleen zien te redden. Noch de regie, noch het scenario bieden een helpende hand. De clichématige enscenering, de formulaïsche plotwendingen en de karikaturale nevenpersonages die allemaal een duidelijk afgetekende rol hebben in het verhaal en zich ten behoeve van de kijker bedienen van uitleggerige dialogen, wijzen allen op een weinig geïnspireerd productieproces. Jammer van de treffende score die aan dit middelmatige drama verspild is.

Deze op feiten gebaseerde prent voelt vooral aan alsof je hem al tig keer eerder hebt gezien. Alle elementen uit de typische straf- of concentratiekampfilms zijn aanwezig. Een bepaald prikkeldraadshot verwijst bovendien overduidelijk naar de klassieker Kapò (1959) van Pontecorvo, wat echt wel een te hoog gegrepen referentie is voor Gorris. Ook herinneringen aan minder beduidende films als Paradise Road met Glenn Close of het Hongaarse Faithless komen bovendrijven.

Zelfs al zouden we aanvaarden dat alles aan deze film geheel volgens het boekje is, missen we nuance en waarachtigheid in een film die je ondanks zijn tragiek geheel onberoerd laat.

Sven De Schutter Helemaal (niet) akkoord? Lees de