A Letter to Momo
Genre: anime
| Duur: 2u00 | Release: 1 Januari 2013 | Land: Japan | Regie: Hiroyuki Okiura | Cast: Karen Miyama, Toshiyuki Nishida, Takeo Ogawa, Yoshisada Sakaguchi, Ikuko Tani, Koichi Yamadera, Yuka
Hoewel de Japanner Hiroyuki Okiura vooral werkzaam is als animator voor tal van anime, stond hij eind jaren negentig als regisseur zelf aan het roer met de cultklassieker Jin-Roh: The Wolf Brigade. Twaalf jaar na datum keert hij terug met het verrassende A Letter to Momo, waar hij meer dan zeven jaar aan werkte.
Met zijn nieuwste film ruilt hij het harde en politieke geweld in voor een familievriendelijke en ontroerende animatiefilm over het tienermeisje Momo. Zij verhuist samen met haar moeder van Tokyo naar een rustige havenstad op een klein eilandje. Hier ontdekt ze dat hun huis bewoond wordt door enkele vreemde metgezellen die enkel zij kan zien. Gaandeweg ontstaat er een vriendschapsband tussen Momo en de drie wezens. Wanneer haar moeder tijdens een zware storm ziek wordt, leert Momo het verband tussen hun aanwezigheid en de brief van haar overleden vader kennen.
Okiura schuwt er niet voor terug om thema’s als de dood, schuldgevoel en verlies te combineren met een speels en luchtig verhaal. De zwakte van dit verhaal is dat het voor de doorwinterde fan wel te vertrouwd zal overkomen. Meer nog, wie alle elementen zorgvuldig bij elkaar telt, zal de vergelijking met My Neighbour Totoro van grootmeester Hayao Miyazaki zeker niet ontgaan. Toch mag dit de pret niet bederven. De film bevat meer dan voldoende komische en sentimentele momenten om het hart te raken.
Wie zin heeft in een stukje pure Japanse cultuur mag A Letter to Momo alvast niet aan zich voorbij laten gaan
A Letter to Momo is bovendien ook een ware lust voor ogen en oren. De film bevat een schitterende soundtrack en een gedetailleerde tekenstijl met heldere kleuren. Okiura en zijn team toveren enkele adembenemende landschapstaferelen tevoorschijn en dompelen je onder in het typische Japanse eilandleven. Het hele verhaal is bovendien diep geankerd in de Japanse gewoontes en eigenzinnigheden zonder dat het ongrijpbaar wordt voor een buitenstaander. Wie dus zin heeft in een stukje pure Japanse cultuur mag A Letter to Momo alvast niet aan zich voorbij laten gaan.
Jeroen Van Rossem Helemaal (niet) akkoord? Lees de