It's Hard to Be Nice

Geen paniek. Dat een film afkomstig is uit een land dat we vooral kennen omwille van zijn miserie, wil nog niet zeggen dat we hier te maken hebben met het zoveelste naoorlogse drama uit die versplinterde hoek van Europa. It's Hard to Be Nice is na het succesvolle Summer in the Golden Valley de tweede film van de Bosnische filmmaker Srdan Vuletic en hoewel hij het dit keer een heel stuk conventioneler aanpakt, weet hij ons toch opnieuw te boeien met deze tragikomedie.

Centraal staat de taxichauffeur Fudo, die - net als het grootste deel van de bevolking, blijkbaar - ook wel wat sjoemelt aan de zijlijn, in een poging toch ooit minstens welstellend te kunnen zijn. Wanneer dat op een dag weer eens misloopt - Fudo wordt afgeranseld en zijn vrouw pakt nog maar eens een keer haar koffers - besluit hij zijn leven een nieuwe wending te geven. Vanaf nu gaat hij enkel nog proberen goed, eerlijk, hulpvaardig en vriendelijk te zijn. Zijn voornemen wordt op hoongelach onthaald en Fudo wordt dagelijks meerdere keren uitgedaagd. Vooral de louche maar lucratieve zaakjes van zijn collega zijn moeilijk te weerstaan. Het leven heeft echter nog wat meer hindernissen in petto voor Fudo, zodat het maar de vraag is of hij er ooit echt zal in slagen 'nice' te zijn.

It's Hard to Be Nice schetst aanvankelijk een realistisch, nuchter beeld van de huidige samenleving in Sarajevo, waar de sporen van de oorlog uiteraard nog niet allemaal zijn uitgewist. Vuletic filmt in een gemoedelijke stijl en laat drama, komedie en een flard thriller samensmelten tot een zeer bekijkbaar geheel. Toch krijg je de indruk dat de plot op den duur wat richtingloos wordt, met als gevolg dat de emotionele impact van het verhaal op en neer gaat. Wanneer Fudo een groepje Japanners rondleidt in zijn nog half verwoeste stad en de desolate bossen er om heen, vat de filmmaker pas echt een moment van waarachtigheid. Oorlog herleid tot een bezienswaardigheid. Where are the souvenirs? vraagt een van de Japanners op een bepaald moment. Toch valt het, naast nog enkele uitspraken over de rol van het land en zijn inwoners in het verenigde, welstellende Europa, wat tegen wat betreft die essentie en blijken het uiteindelijk toch de (weliswaar interessante) personages te zijn die de film verder moeten dragen. Geen probleem - de film verveelt geen moment en Vuletic hoeft niet per se elk van zijn films met een dosis realiteit te injecteren - maar er had wel wat meer ingezeten dan enkel een iets te universele vertelling over het trachten goed te zijn in een harde wereld.

Sven De Schutter Helemaal (niet) akkoord? Lees de