Infernal Affairs

Een grote hit, deze hardboiled Hongkong-thriller. Quasi instant na de bijzonder succesvolle release op het eigen continent werden er twee sequels van gemaakt. De trilogie wordt ook in Europa druk verkocht op het internet en dat alles is Hollywood niet ontgaan. Martin Scorsese is bezig aan een remake die in Boston wordt gefilmd, 'The Departed', met Matt Damon en Leonardo Di Caprio in de hoofdrollen. K.U.T raadt u alvast aan eerst het origineel te checken.

Want dat biedt enkele verrassingen. In tegenstelling tot wat je van een Hongkong-actiefilm verwacht, krijg je hier maar weinig ruw gemonteerde gevechten of bloedballetten. Infernal affairs draait meer om spanning dan om actie, met een slimmige plot vol parallellismen en inventieve twists. Wat meer is, door de goeie acteurs word je daar nog in meegesleurd ook.

Zoek eens op de K.U.T-database: L'Amant, Chungking Express, Happy Together, Hero, In the mood for Love. Binnenkort 2046. Etcetera. Tony Leung moet op het Europese vasteland zowat de meest bekende Aziatische acteur zijn. Bepaald niet onterecht. De kleine man die treurige ogen met een grijns van formaat kan combineren, zet hier op alweer grandioze wijze Yan neer, een flik die undercover gaat in een gangsterbende. Yans nemesis en -uiteraard- jeugdvriend Ming (Andy Lau, niet te verwarren met de regisseur, is ook te zien in House of Flying Daggers en is bijzonder big in Hongkong) werkt bij de politie maar is er eigenlijk een mol voor de maffia. Would-be good versus would-be bad guy dus, waarbij de twee bij tijd en wijlen hoegenaamd geen idee meer hebben wie ze eigenlijk zijn en aan welke kant hun loyauteiten liggen. Als beide kampen ontdekken dat er een 'mol' in hun midden huist en zeker als beide mollen ook nog eens worden aangesteld om de verraders te vinden, wordt overleven voor beiden bijzonder ingewikkeld.

De bombastische score schreeuwt 'epiek!' en af en toe wordt er een liefdeshistorie bijgesleurd die niks ter zake doet en het geheel zelfs afremt. Maar die flarden Aziatische pathetiek neem je er gerust bij, door de indrukwekkende beelden die worden geleverd door een paar Aziatische coryfeeën. De Brit Christopher Doyle bijvoorbeeld, DOP van Hero en van vele Karwai Wong-films, staat op de loonlijst als 'visual consultant'. Dat is eraan te zien: de gestileerde kaders maken optimaal gebruik van hun grootstedelijke setting. Aan de montagetafel zat Danny Pang ('The Eye'). Hij laat iets teveel herhalingen passeren, die ervoor moeten zorgen dat het publiek sommige wendingen zeker snapt -maar dit is dan ook een film voor een zo groot mogelijk publiek, die de massa tezelfdertijd nooit onderschat. Vanaf het begin raast het verhaal vooruit, met puik in beeld gezette flashbacks en -forwards. Als dat snelle tempo later wordt afgeremd door gepeins van getormenteerde protagonisten, stoort dat geen seconde -dit scenario biedt wel degelijk het één en ander om de hersenen van Yan en Ming overheen te laten kronkelen, zij worden neergezet door klasbakken en bovenal: de spanning neemt nooit af. Een prent waar je tot het laatste moment meegokt met de personages hoe de boel zal evolueren: 't gebeurt niet alle dagen.

Jan Sulmont Helemaal (niet) akkoord? Lees de