The Girl Who Leapt Through Time
Genre: Anime
| Duur: 1u40 | Release: 11 Juni 2008 | Land: Japan | Regie: Mamoru Hosoda | Cast: Riisa Naka, Sachie Hara, Takuya Ishida, Mitsutaka Itakura
De girl in kwestie heet Makoto Konno, is 17 en heeft de grootste rotdag van haar leven. Alles wat kan mislopen, loopt mis. Vreselijk mis zelfs, als ze door de falende rem van haar fiets onder een voorbijrazende trein rijdt. Ze is zelf dan ook enorm verrast als ze in de tijd teruggeslingerd blijkt te zijn en niets schijnt te mankeren. Ze gaat te rade bij haar tante 'toverheks' en stilaan leert ze haar kracht te gebruiken. Dat zorgt natuurlijk voor hilarische taferelen, het kind heeft namelijk de zwaartekracht nog niet helemaal onder de knie. Als ze haar gave dan toch beheerst gebruikt ze die voor banale dingen zoals vlugger op school zijn, het puddinkje opeten dat haar kleine zusje van haar stal, beter scoren op een test of een van haar vrienden aan een vriendin helpen. Dat laatste lukt slechts na talloze mislukte pogingen die ook voor de nodige hilariteit zorgen. Wanneer Chiake, een van Makoto's beste vrienden haar uitvraagt, zet ze de tijd en het gesprek zo naar haar hand dat ze de liefdesverklaring kan afdwingen.
Langzaamaan dringt het echter tot haar door dat ze maar een beperkt aantal keren kan tijdreizen. Dat besef komt helemaal te laat als een andere vriend in gevaar dreigt te zijn. Time stops for no one, een van de catch phrases van de film, gaat blijkbaar niet altijd op want plots stopt de tijd dan toch. Chiake weet meer dan hij deed vermoeden en hij vertelt haar een groot geheim dat onomkeerbare effecten heeft.
De animatie van deze film is magnifiek. De decors zijn uitermate realistisch nagemaakt en de gelaatsuitdrukkingen zijn treffend. Er is duidelijk ook veel aandacht besteed aan schaduwen en weerspiegelingen. De scène waarin de tijd wordt stilgezet is zelfs adembenemend. Heel wat specifieke details maken de beelden rijker. De film, die voorafgegaan werd door een mangastrip die zich zo'n 20 jaar in het verleden afspeelt, is dus eigenlijk een soort van sequel. Een andere inspiratiebron was de roman The little girl who conquered time, waarvan de naam van het hoofdpersonage en een deel van het verhaal ontleend werd in de vorm van Makoto?s tante die haar met goede raad bijstaat.
Het tijdreizen levert de kijker het plezier op de verschillen tussen de originele beleving en diegene die erop volgt te ontdekken.
The girl who leapt through time is spektakel van de bovenste plank. De film zit boordevol situatiehumor en is bijgevolg enorm grappig. Daarnaast is hij ook ontroerend, bekoorlijk en wordt het personage van Makoto bevredigend uitgewerkt. Het tijdreizen levert de kijker het plezier op de verschillen tussen de originele beleving en diegene die erop volgt te ontdekken. Wanneer de generiek over het scherm rolt, blijf je gegarandeerd met een goed gevoel achter.
Julie Van Craen Helemaal (niet) akkoord? Lees de