Fantasia 2000

Genre: Animatie | Duur: 1u15 | Release: 1 Januari 2000 | Land: | Regie: | Cast:

U dacht dat Disney alleen onnozele tekenfilmpjes voor kinderen baarde? Mickey Mouse een conformistische burgermuis was? De rebelse Donald Duck nooit een kans op het grote doek kreeg? Klassieke muziek gefundenes fressen was voor terminaal onhippe ouders??? 'Fantasia 2000' geeft u op alle fronten ongelijk.





Mickey Mouse als tovenaarsleerling. Onvergetelijke beelden van wandelende bezems smolten perfect samen met klassieke muziek van Paul Dukas. 'Fantasia', de Disneyfilm uit 1940 betekende een radicaal experiment. Klassieke composities vormden de basis voor verschillende vormen van animatie. Paardjes dansten op Beethovens 'Pastorale', vulkanen explodeerden op Stravinski's 'Sacre du Printemps'. En natuurlijk Mickey Mouse die bezems dirigeert. Opnieuw vormt deze sequentie het hoogtepunt van 'Fantasia 2000', nu ook buiten het Imaxformaat in de bioscoop.



Oom Walt wou in 1940 elk jaar een 'Fantasia' uitbrengen, maar de film dreigde de eerste grote misser van de studio te worden. Pas in de jaren '60 kwam 'Fantasia' eindelijk uit de rode cijfers, verwierf hij langzaam een heuse cultstatus. Roy Edward Disney, neefje van, achtte pas nu de tijd rijp om het originele idee nieuw leven in te blazen. En dan beseffen dat Tim Burton ooit met slaande ruzie bij Disney vertrok. De excentrieke regisseur van 'Batman', 'Edward Scissorhands' en 'Mars Attacks' (zie onze reeks Invasion Movies) ging er in de jaren '80 dood van verveling...



Tien jaar later dansen de nieuwe beelden van 'Fantasia' voor je ogen, boren de nieuw gekozen muziekstukken zich met dodelijke precisie in je oren. De animatie bij Beethovens vijfde symfonie doet nog abstract aan. Pas bij het tweede stuk, vliegende walvissen op Respighi's 'Pines of Rome', raakten wij in -ahum- hogere sferen. Het sprookje van Het Tinnen Soldaatje geeft er helemaal een lap op. In een stijl die herinnert aan 'Sneeuwwitje', tekent Disney, met de precisie van een Zwitserse klok, het tijdloze sprookje synchroon met Shostakovitsj's tweede pianoconcerto. Hier krijg je zelfs Shostakovitsj zelf, destijds suïcidaal depressief, mee uit het graf. Een ultieme hommage.



En zo gaat het dus door. Donald Duck speelt Noach in Elgars 'Pump and circumstances' (u weet wel: die pompeuze opener uit The Night Of The Proms), flamingo's stoeien met een jojo op muziek van Camille Sain-Saens, feeën wenen de verschroeide aarde terug vruchtbaar in Stravinsky's 'Vuurvogelsuite'. Enkel de hyperkinetische animatie bij Gershwins beroemde 'Rhapsody in Blue' stelt teleur. Een kleine smet, want daar draaft Mickey weer op in zijn tovenaarsoutfit.



'Fantasia 2000' is magistraal goed, ook voor wie géén fan is van klassieke muziek. Deze magie laat niemand onberoerd. Zoals Roy E. Disney, destijds 10 bij de premiere van de originele Fantasia, het uitdrukt: "Ik ben gek op variatie. "Fantasia' is als een bezoek aan een snoepwinkel, waarbij je ongestraft van allerlei lekkers kan proeven." Hoedt u voor een indigestie.