Do You Like Hitchcock?

Het BIFFF, dat sinds zijn allereerste editie drieëntwintig jaar geleden de harde horrorterreur van de minzame Italiaan Dario Argento vertoont, telt nogal wat diehard-fans van de grootmeester. Veel gejuich dan ook, toen de man op het podium van de Passage 44 tot ridder in de orde van de raaf werd geslagen. Geen wonder: Suspiria, Profondo Rosso, Tenebrae en nog zo een vijftal zijn absolute klassiekers in het genre.

Maar Argento zelf, die was minder extatisch. Hij wist heel goed dat hij een tv-film naar Brussel meebracht, en dat die per definitie een stuk minder extreme gore bevat dan zijn fans verlangen. ?Do You Like Hitchcock?? werd gemaakt voor de Italiaanse televisieomroep RAI, en hoewel er op 35mm werd gedraaid -door de DOP die ook dochter Asia?s ?Scarlet Diva? inblikte, trouwens- betekent dat: weinig details aan de rand van het beeld en de extremiteiten danig teruggeschroefd. De hardcore fans verlieten de zaal dan ook behoorlijk bedremmeld.

Do You Like Hitchcock is, veel explicieter kon het niet, opgedragen aan de master of suspense. Het scenario bezwijkt bijna onder de massa referenties naar de Brit: hebben de twee knappe dames moorden met elkaar uitgewisseld, om elk een alibi te hebben? De vriendin van de aan zijn rolstoel gekluisterde student filmtheorie onderzoekt het in het appartement aan de overkant. Mannen worden belaagd terwijl ze onder de douche staan, secretaresses stelen geld van hun bazen, witte pruiken worden met zwarte uitgewisseld. U vult de films zelf maar in. Naast Hitch worden ook de Duitse expressionisten en de Russische filmmakers ten tijde van Stalin op een voetstuk gehesen, maar nooit gebeurt dat in de vorm van een echte hommage, of zelfs maar van een creatieve parodie of pastiche. ?Ti piace Hitchcock? herwerkt de zo vereerde films niet, maar bulkt gewoon van de letterlijke citaten.

En dat is soms jammer: bij een schitterende scène waarin een vluchtige camera een trap bestijgt en we een killer zwaar horen ademen terwijl hij met zwarte handschoenen een slot open probeert te morrelen, denkt de filmfan: Peter Lorre! M! Fun, tot in de volgende scène protagonist Giulio uit een boek over Lorre citeert. ?Do you like Hitchcock? refereert zo expliciet, dat de film zijn eigen slimmigheden verknalt.

Argento werd bij de release van zijn eerste film in 1970, het zeer bekijkenswaardige ?The bird with the crystal plumage?, de Italiaanse Hitchcock genoemd. Daar heeft hij zich altijd tegen verzet, want de gemiddelde Argento mag dan ook al ondraaglijk spannende scènes bevatten, hij zoomt veel meer, en met veel meer plezier in op het rondspattende bloed en op de handen van de killer die dat rooie vocht doen spuiten. De meeste Argento films, kortweg, vergen veel meer een stalen maag.

Maar hoewel dat met de mééste Argento?s zo is, merk je daar in ?Do You Like Hitchcock?? maar weinig van. Toch is het een goed gemaakte tv-thriller, die een paar spetterende scènes bevat (die achtervolging op de brommer in de gietende regen!) en met een minimaal budget zijn liefde voor cinema uitschreeuwt. Geef de meester een andere producent!

Jan Sulmont Helemaal (niet) akkoord? Lees de