Appleseed

2131. Een niet-nucleaire oorlog heeft bijna de hele wereld verwoest. In de steden voeren soldaten nog steeds een veldslag op leven en dood, terwijl de oorlog al voorbij is. Eén van deze soldaten is Deunan Knute. Tijdens een reddingsoperatie wordt ze opgepikt door een ESWAT-eskadron. Aan boord is de ex-vriend van Deunan, Briareos. Zelf het slachtoffer van de Wereldoorlog in Noord-Afrika, werd hij opgeknapt en omgetoverd tot een cyborg. Deunan wordt naar de utopische stad Olympus gebracht. Deze vredelievende plek is echter een zeer complexe samenleving. De helft van de inwoners zijn immers bioroids, identieke klonen van mensen. De laatste tijd nemen de spanningen tussen de twee groepen toe en heerst er een echte machtsstrijd. Deunan werd niet zomaar uit de ruïnes van Aarde gehaald. Samen met Briareos ontdekt ze een complot om de delicate balans tussen de mensheid en de ?bioroids? te verstoren en een gruwelijke genocide te ontketenen. Deunan is de enige die dit kan voorkomen.

Appleseed serveert ons meteen vanaf het begin waarvoor we gekomen zijn. Magistraal in beeld gebrachte actiescènes (knipoogjes naar The Matrix) in een oogverblindende en nooit eerder gecreërde virtuele wereld. Door de combinatie van traditionele anime met CGI, krijgt het getoonde tevens een hoog realiteitsgehalte. Maar het zeer hoge niveau van de openingssequentie wordt niet lang aangehouden. Vanaf het moment dat Deunan in de utopische stad Olympus aankomt, worden we bedolven onder filosofische uiteenzettingen over de mensheid en diens overlevingskansen. Het feit dat Appleseed gebaseerd is op een verhaal van Masamune Shirow, de maker van Ghost in the Shell en vooral het vervolg Innocence, zal daar wel voor iets tussen zitten. Appleseed graait tevens gretig in de animetrommel van voorgekauwde recepten als verloren liefdes en onderdrukte herinneringen.

Sven Van Beirs Helemaal (niet) akkoord? Lees de