Peninsula

Genre: Thriller | Duur: 1u56 | 2020 | Release: 4 November 2020 | Land: Zuid-Korea | Regie: Yeon Sang-ho | Cast:

De NMBS is niet altijd in staat onze reis vlot te laten verlopen, maar de nachtmerrie van een treinrit die we in het lekker griezelige Train to Busan beleefden is ons in werkelijkheid gelukkig bespaard gebleven. Het grote succes van de zombieprent uit 2016 heeft de makers aangezet tot een sequel, die ons echter veel minder kan bekoren. 

Deze vervolgprent is welbeschouwd geen vervolg. Peninsula voert geen personages uit de vorige film op, maar speelt zich wel af in de nasleep van de gebeurtenissen uit Train to Busan. Korea - en bij uitbreiding half Azië - heeft hordes bloeddorstige zombies over zich heen gehad. Er is geen normaal menselijk leven meer mogelijk en wie verstandig is, mijdt het schiereiland uit alle macht. Tot twee overlevers van de uitbraak wordt gevraagd om terug te keren om er een vrachtwagen vol geld weg te halen. 

Op zich is dit een fijn uitgangspunt, maar waar heel wat zombiefilms een groeiende spanning puren uit de verspreiding van de besmetting, worden we hier meteen gedropt in een wereld die al jaren overheerst wordt door gedrochten. De zakelijke beschouwing van dit narratief gegeven maakt de dreiging helaas dus een stuk minder intens. Meer zelfs, de hele onderneming van de protagonisten en de daaropvolgende confrontatie met een groep overlevers die zich verenigd hebben in een Mad Max Beyond Thunderdome-achtige samenleving, reduceert de zombies helaas tot decorstukken. 

Actie en avontuur genoeg dus, maar deze best spectaculaire prent kreeg ons niet voldoende op het puntje van de stoel en mist zeker binnen het zombiegenre die typische uitzichtloosheid. We bleven maar snakken naar rilingen over onze rug. De overdaad aan digitale effecten laten de actietaferelen en de decors ook wat zielloos overkomen. Peninsula stelt dus teleur omdat er nog amper sprake is van het benauwende sfeertje dat Train to Busan kenmerkte. De filmmakers hebben duidelijk meer middelen en ruimte, maar bleken veel creatiever uit de hoek te komen binnen de beperkingen van een trein. 

Peninsula is verder erg lang en te Hollywoodiaans in zijn aanpak, inclusief aangedikte emoties en tragische sterfscènes. Dat zijn we al wat gewend bij soms buitenproportionele Aziatische popcornproducties, maar het weegt pas door in het oordeel als het niet voldoende gecompenseerd werd in wat voorafging.