Mean Streets

Genre: Misdaaddrama | Duur: 1u52 | 1973 | Release: 14 Oktober 1973 | Land: VS | Regie: Martin Scorsese | Cast: Harvey Keitel, Robert De Niro, Amy Robinson, David Proval

Na twee films - I Call First en Boxcar Bertha - brak Martin Scorsese in 1973 door met een moderne gangsterfilm die nog lang als referentie zou dienen voor velen na hem en die als zijn eerste van vele meesterwerken kan beschouwd worden. Mean Streets is een entertainende, maar ook tragische beschouwing van enkele figuren aan de rand van het New Yorkse misdaadleven, kleinmenselijke figuren op zoek naar verlossing. Het begin van katholieke symboliek als rode draad doorheen het oeuvre van de grootmeester. 

Harvey Keitel, in één van zijn eerste grote rollen, speelt de innemende en bedachtzame Charlie, die een carrière beoogt in een gewiekst wereldje vol al dan niet sjacherende figuren. Dat zijn labiele neef, de onverantwoordelijke losbol Johnny, intussen bij iedereen in de schuld komt te staan, is geen voordeel. Charlie tracht immers uit alle macht een imago op te bouwen dat hem het respect en het vertrouwen van enkele grotere spelers in de georganiseerde misdaad moet opleveren. Johnny wordt echter steeds wispelturiger en daarbij wordt niet alleen Charlie's geduld sterk op de proef gesteld. 

Binnen deze sfeervolle, geloofwaardige opgebouwde weergave van een tijd en een plaats die broeit van onderhuidse spanning, is Mean Streets vooral een portret van iemand die zijn eigen morele codes tracht in stand te houden in een zondig milieu. Charlie worstelt daarbij met zijn geloof en schuldgevoel en zoekt op zijn manier naar vergeving. 

Scorsese filmde de buitenscènes in de echte straten van Little Italy, met een hier-en-nu dynamiek en een authenticiteit die hij te danken heeft aan zijn eigen jeugdjaren in diezelfde straten. De binnenopnames vonden dan weer plaats in L.A. Gebrek aan budget zette hem aan tot creativiteit. De actiescènes, voor het overgrote deel gevat in rode tinten, komen door de handcamera's spontaan en levensecht over maar getuigen van Scorsese's kenmerkende piekfijne geweldchoreografieën en overdachte beeldvoering die Tarantino later zouden inspireren, maar op hun beurt al de invloed van Roger Corman en John Ford verraden. Het effect van de combinatie met hedendaagse rock- en popnummers, zouden vele bewonderaars later ook in hun films stoppen. Net als het flink aanwezige gevloek. 

Mean Streets was destijds energieke, vernieuwende en oncomfortabele cinema. We zijn intussen best wat meer gewend en Scorsese heeft zichzelf met o.a. Raging Bull, Goodfellas, Casino en The Irishman meermaals overtroffen met gelijkaardige verhalen, waardoor je deze prent als een nog ongepolijste, ruwe kladversie van die films kan zien. Desondanks valt er bijna vijftig jaar later gewoonweg niets op af te dingen. 

Te zien op Netflix.