Jack and Diane

Genre: Romantisch drama | Duur: 1u50 | Release: 1 Januari 2012 | Land: VS | Regie: Bradley Rust Gray | Cast: Juno Temple, Riley Keough, Cara Seymour, Dane DeHaan, Kylie Minogue

Vreemd genoeg is de regisseur van Jack and Diane een man. Wij zouden nochtans gezworen hebben dat een lesbiënne aan het roer van dit gedrocht stond. Eén van het gefrustreerde, zwaarlijvige type dan nog wel, dat al haar sinds jaren gekoesterde fantasietjes over meisjesromantiek eens over wou brengen op het witte doek. 

Jack and Diane is enerzijds immers opgezet als een kijk op een ontluikende romance tussen twee tienermeisjes in New York. Met een stuitend gebrek aan narratief vermogen, sukkelt de prent van de ene nietszeggende, aanstellerige scène na de andere, waarbij we onrustwekkend vaak zaten te hopen dat de twee grillige protagonisten elkaar gewoon enkele stevige dreunen zouden geven. Helaas blijft het bij een klef spel van aantrekken en afstoten, waarbij de cineast veel stiltes inlast en de soundtrack enige actie laat vervangen, in de nadrukkelijke poging een hippe indieprent af te leveren. 

Of niet? Tussendoor dreigt immers een soort organische manifestatie, waarvan in de beginscène al te zien is dat ze een monsterlijke gedaante zal aannemen. Dit wezen, al dan niet een veruitwendiging van het slechtste dat de meisjes in elkaar boven halen, laat vervolgens anderhalf uur op zich wachten om zich dan vanuit het niets te goed te doen aan Jack of Diane. Eindelijk gebeurt er iets, denk je dan. Maar het slaat helaas allemaal nergens op. Een cameo van Kylie Minogue maakt de verwarring compleet. 

De regisseur is misschien een Araki-adept of waande zich de uitvinder van een heel nieuw genre, maar één ding is duidelijk: films maken is niet zijn ding.  Laat dit onding zonder enige filmische kwaliteiten ondanks de aanwezigheid van twee veelbelovende actrices, maar snel in de vergetelheid geraken.