The Health Factory

Genre: Documentaire | Duur: 58 min. | Release: 1 Januari 2010 | Land: Noorwegen | Regie: Håvard Bustnes | Cast:

Ritmisch gemonteerde segmenten van in ziekenhuisplunjes geklede individulozen die in fabrieksdepots banden op- en afrollen. Ondersteund door al even ritmische muziek of door geremixte talking heads. Dit audiovisuele tapijt ondersteunt een ontdekkingstocht naar een economisch verantwoorde reorganisatie van Noorse gezondheidssector.

Noorwegen staat al jaren in de top 3 van de rijkste landen ter wereld. Je zou dan ook denken dat een kwalitatieve gezondheidszorg niet bepaald een probleem is. Dat was het ook niet: tot enkele jaren geleden gold het principe dat diegene die het meeste nood had aan zorgen, die het eerste kreeg.

Enter enkele snelle, gemotiveerde management consultants: zij waren op vraag van de minister van Volksgezondheid gaan kijken bij Toyota in Japan en wat ze zagen stond hen duidelijk aan. Daarom leek het hen verstandig om een productiemodel uit de automobielindustrie te implementeren in Noorse ziekenhuizen.

Niet dat wij vies zijn van wat black belt six sigma, maar dat zulk een absurd idee te wensen overlaat, is overduidelijk. Je kunt bepaalde activiteiten uit een zachte sector moeilijk kwantificeren, laat staan er een prijskaartje aan vast hangen. En toch is dat wat ze gedaan hebben. Dat dit leidt tot wanpraktijken en absurde medische verwikkelingen zal amper verbazen.

Gedurende de docu krijgen we de consultants te zien die de werkmethodes van verpleegsters en chirurgen proberen analyseren om er profijt uit te halen. Ook krijgen we de kritiek van de verpleegsters te horen die zich afvragen wat het nut van de nakende aanpassingen in hun nobel beroep is. Daartussenin geplakt zien we enkele filosofisch geïnspireerde binnen- en buitenlandse beleidsmakers die het geheel van vernietigend commentaar voorzien.

De ietwat kort uitgevallen verkenning van de aanpassingen in de witte sector boeit vooral door het spel met de fabrieksomgevingen (verroeste, vervallen depots en fabriekshallen) en met het remixen van de talking heads. Verder biedt het weinig verrassends, hoe onthutsend de inhoud ook moge zijn.