Forbidden Planet

Genre: Science Fiction | Duur: 1u38 | Release: 30 December 1969 | Land: VS | Regie: Fred M. Wilcox | Cast: Leslie Nielsen, Anne Francis, Walter Pidgeon

Forbidden Planet is een SF-prent uit de oude doos waarvan zijn gedateerdheid verrassend genoeg zijn grootste kracht is. Gecombineerd met een degelijk verhaal - gebaseerd op The Tempest van Shakespeare – levert dit een alleraardigste kijkbeleving op, waarbij u tevens kan zien waar een aantal latere films uit het genre de mosterd haalden (als u dacht dat de beginletters van Star Wars uniek waren, think again).

Het verhaal speelt zich af in het jaar 2200. Er wordt een expeditie georganiseerd naar de planeet Altair-4 om uit te zoeken wat er gebeurde met het onderzoeksteam dat twintig jaar eerder landde op de planeet. De enige overlevenden van die expeditie blijken dr. Morbius en zijn dochter, samen met hun sidekick Robby the Robot (overduidelijk gewoon een man in een lomp pak, en toch werkt het).

De plot boeit over de hele lijn dankzij een mooi in stand gehouden mysterie, al is de climax misschien net iets minder. De decors en special effects zijn afwisselend knullig (de landing!) en knap (het ondergrondse gedeelte), maar werken in hun geheel zeker sfeerversterkend. Ook de soundtrack, waarbij veelvuldig gebruik werd gemaakt van nieuwe electronica speelt hierbij zijn rol: zoveel mogelijk bliepjes geven aan hoeveel energie een machine verbruikt!

Verder is het erg leuk de piepjonge Leslie Nielsen (The Naked Gun) terug te vinden in een serieuze rol – en hij redt zich best aardig in zijn typische jaren '50-machorol. Eveneens typisch voor de tijdsgeest is dat de enige vrouw in de film volledig wordt herleid tot een naïef object – "What’s a bathing suit?"; knipper knipper; draai hoofdje. Daarnaast is er en passant de klassieke comic relief te vinden, in de persoon van de kok en Robby the Robot – spuwer van geweldige oneliners als "If you do not speak English, I am at your disposal with 187 other languages along with their various dialects and sub-tongues".

Toegeven, Forbidden Planet ontbreekt het een en ander om het predikaat ‘klassieker’ te verdienen, maar de film is zeer onderhoudend en in zijn context gezien absoluut genietbaar. Meer dan enkel voer voor de liefhebbers dus!