Rundskop

Nog voor de film in de zalen kwam werd er in de pers al met lovende woorden gesproken over Rundskop: Matthias Schoenaerts in de rol van zijn leven, Rundskop geselecteerd voor het filmfestival in Berlijn, Roskam uitgeroepen tot ereburger van Sint-Truiden, Publiek loopt storm voor Rundskop... De verwachtingen zijn dus op zijn minst hooggespannen voor de debuutfilm van Michaël Roskam, maker van goedgesmaakte kortfilms als Carlo en The One Thing To Do.

Rundskop is een beest van een film, grazend in het glooiende Haspengouwse landschap, opgefokt en briesend van een onderhuidse spanning die u moeiteloos twee uur lang in zijn ban houdt, feilloos bereden door een intercommunautaire topcast, met een ijzersterk verhaal als ruggengraat en overgoten met een smakelijk sausje Truiens dialect.

Losjes gebaseerd op de moord op Karel Van Noppen situeert de film zich in het milieu van de Belgische hormonenmaffia. De jonge boer Jacky Vanmarsenille (Schoenaerts) kreeg van zijn vader het opfokken van beesten met de paplepel ingegoten. Maar niet alleen de runderen worden vetgemest, ook zijn eigen lichaam propt hij vol met allerlei illegale hormonenpreparaten tot hij bijna uit zijn vel barst.

Via zijn lokale dealer komt Jacky in contact met een West-Vlaamse groothandelaar. Maar de dood van een van ’s lands meest notoire hormonenspeurders doet Jacky twijfelen aan de deal met de West-Vlaamse clan van De Kuyper (rol van Sam Louwyck). Hij wil de boot afhouden, maar een ontmoeting is al geregeld en zet onverrichterzake het noodlottige verloop van het verhaal in gang.

Met Rundskop geeft Roskam een totaal nieuwe betekenis aan het begrip Vlaamse boerenfilm. Steak frites iemand?

Hoewel Rundskop aan de oppervlakte een misdaadfilm is, ontvouwt zich aan de hand van een reeks doordachte flashbacks een gitzwarte tragedie waarin een gruwelijk jeugdtrauma, een op de proef gestelde vriendschap en een onbereikbare liefde de centrale elementen uitmaken. De film wordt volledig gedragen door de superbe doorleefde vertolking van hoofdrolspeler Matthias Schoenaerts die gevoelens van opgekropte woede en ingehouden frustratie afwisselt met ongemak, schaamte en explosieve agressie. Het tragische verhaal van een gekwetste ziel, die gevangen zit in zijn eigen lichaam. Ook fysiek verbaast Schoenaerts vriend en vijand met een indrukwekkende metamorfose.

Misschien hadden sommige onderdelen van het verhaal wat compacter gemogen: zo voelt het speurwerk van de politie een beetje teveel bovenop de rest van het verhaal geplakt. Maar laat dat slechts een klein minpuntje zijn in dit voor de rest ijzersterke scenario. De landelijke film noir, zoals Roskam de film zelf omschrijft, wordt overigens prachtig in beeld gebracht door de fotografie van DOP Nicolas Karakatsanis, die als geen ander bevreemding uit het Vlaamse gecultiveerde landschap weet te onttrekken. De beklijvende sfeer van nakende dreiging kruipt onder je huid vanaf de eerste minuut en laat je niet los tot het einde. Met Rundskop geeft Roskam een totaal nieuwe betekenis aan het begrip Vlaamse boerenfilm. Steak frites iemand?

Ils Huygens Helemaal (niet) akkoord? Lees de