Kaboom

Genre: komedie | Duur: 1u26 | Release: 8 December 2010 | Land: VS | Regie: Gregg Araki | Cast: Chris Zylka, Juno Temple, Haley Bennett, Thomas Dekker

De bioscoop binnengaan voor de nieuwe Gregg Araki, is op zich een avontuur. Het kaartje kopen, naar de zaal wandelen en een plekje zoeken, het zijn allemaal stappen die gepaard gaan met een gekke anticipatie. Dat het iets wordt met seks en jongeren, iets apocalyptisch en sciencefictions, is een geldig vermoeden. Araki maakte in de jaren ’90 films als Totally F***** Up, The Doom Generation en Nowhere, stuk voor stuk eigenaardige cocktails van die elementen. Zijn millennium films bleken iets anders te zijn. Mysterious Skin was een ontroerend en gedurfd drama over de gevolgen van kindermisbruik; Smiley Face was een hilarische stoner comedy met Anna Faris.

Met Kaboom keert Araki opnieuw terug naar zijn post-modernistische stijl. Genres worden vermengd, fantasie en realiteit staan naast elkaar en de noodzaak aan stijlregels wordt overbodig. Centraal staat Smith, een universiteitsstudent die rond zijn negentiende verjaardag vreemde dingen meemaakt. Hij heeft een terugkerende droom over een mysterieus roodharig meisje, ontvangt anonieme briefjes waarin gesteld wordt dat hij ‘the one’ is en hij wordt aangevallen door mannen met dierenmaskers. Ondertussen begint zijn beste vriendin Stella een affaire met een jongedame die over supernatuurlijke krachten blijkt te bezitten.

De seksualiteit van de jongeren in Kaboom is even ongebonden als de film zelf. Smith heeft een crush op zijn roommate Thor – het domme blondje van de film –, maar houdt tegelijk aan met de Britse London, heeft anonieme seks heeft met de stoere Hunter en wordt versierd door de knappe Oliver. Alles verloopt zonder frustraties, problemen of intriges. De personages maken de zaken niet onnodig ingewikkeld en er ontstaan geen misverstanden. Het zorgt voor een luchtigheid die we zelden in Amerikaanse films over jongeren of relaties aantreffen.

Naast de seksuele escapades, evolueren ook de mysterieuze plotlijnen. Smith is de protagonist die op zoek gaat naar de oplossing van het mysterie. Die queeste begint een halfuur voor het einde een eigen leven te leiden. Araki brengt alle elementen en personages plots samen en wikkelt het verhaal in spoedtempo af. Dit gebeurt allemaal met een knipoog die zelfs een blinde zou zien. De film wordt plots een parodie op de actiethriller en, ruimer, op alle films waarin logica voorrang krijgt op plezier. Het allerlaatste beeld van Kaboom is dan ook passend op alle mogelijke manieren.