The Syrian Bride

Genre: Drama / Komedie | Duur: 1u37 | Release: 1 Januari 1900 | Land: | Regie: Eran Riklis | Cast: Hiam Abbass, Makram J. Khoury, Clara Khoury

De door Israëlieten bezette Golan-vlakte grenst aan Syrië. Daar moet Mona, de bruid uit de titel naartoe. Zij was al eens getrouwd en wordt nu door haar familie verplicht te trouwen met een Syrische tv-ster. Die gebeurtenis vormt het uitgangspunt waardoor we verschillende familieleden leren kennen, maar eigenlijk dekt de titel de lading niet helemaal: veel meer dan over de trouwerij, gaat deze prent over de vastgeroeste vooroordelen die legio lijken in de regio.



Zo is broer Hattam met een Russische getrouwd. De dorpsoudsten komen de vader van Mona en Hattam waarschuwen: als zijn zoon naar het huwelijk komt, zullen zij er niet bij zijn en hem verwerpen uit hun geloofsgemeenschap. Oudere zus Amal zit dan weer vast in een huwelijk met een al even dogmatisch denker en wil ontsnappen naar de universiteit. Ondertussen wordt een optocht georganiseerd: Syrisch president Assad is dood, zijn zoon wordt aangesteld. De Golan-bewoners die pro-Syrië zijn, worden nauw in de gaten gehouden door Israëlische officiers. Zo komen we bij het huwelijk terug: een politieman verbiedt door zijn politieke activiteiten, Mona?s vader bij haar grens-huwelijk aanwezig te zijn.



Dat zijn een hoop elementen, en het is een kwaliteit van de schrijvers van deze film dat zij evenwichtig, duidelijk en luchtig aan bod komen ?dit is zowel vormelijk als qua verhaal conventioneel, maar vakkundig melodrama. Het scenario werd door de Israëlische regisseur met een Palestijnse scenarist geschreven, wat een vredesboodschap zonder flauw gewauwel oplevert. Maar ook zonder extra vonken.



Tegelijk valt best te begrijpen waarom Riklis publieks- en juryprijzen won op de festivals van Locarno en Montréal. De Midden-Oosten kwestie verleent het melodrama, op zich eerder gewoontjes, extra kracht. Daarnaast zijn er goeie vertolkingen: we zien hoe de dogma?s eerder deel uitmaken van een historisch gegroeide realiteit dan van de zeer menselijke, aardige personen die er rondlopen. Geen topper, maar een ticketje waard.