Dandelion

De zelfdestructieve Mason Mullich woont samen met zijn disfunctionele familie in een desolaat dorpje in Idaho. Vader werkt in een graanfabriek en probeert zijn zinloze leven nog een laatste wending te geven door zich kandidaat te stellen voor de gemeenteraadsverkiezingen; moeder doet haar uiterste best de schijn van normaliteit op te houden en verbergt een ernstige pillen- en alcoholverslaving onder een lachend gezicht en een keurig gedekte tafel.

Als de mooie en onstuimige Danny samen met haar moeder naar het stadje verhuist, lijkt dit het begin van een mooie romance tussen de twee jongelui aan te kondigen maar een dom ongeluk gooit roet in het eten. Hoewel zijn vader verantwoordelijk is offert Mason zich op en brengt bijgevolg twee jaar in een instelling door. Als hij terugkeert, lijkt de ellende rondom hem alleen maar groter te zijn geworden. Zijn vader wordt overstelpt met schuldgevoelens en is elke zin voor communicatie kwijt terwijl zijn moeder langzaamaan wegteert door onwetendheid en verwaarlozing. Ze drinkt haar vodka nu tijdens het eten, onder het afkeurend oog van haar zwijgende man.

De oude liefde tussen Danny en Mason laait weer op waardoor Mason?s pessimisme ietwat getemperd wordt. Hij stelt zich beetje bij beetje open naar zijn ouders en langzamerhand komt binnen het gezin weer een vorm van menselijk contact tot stand. Zo is er een prachtig shot wanneer Mason samen met zijn vader aan het vissen is, waarin zijn vader twijfelt of hij wel of niet een hand op zijn zoons schouder zou leggen en hem dan toch maar even onwennig aanraakt.

Met erg gelaagd en ingetogen acteerwerk, brengt Milgard de muur van vervreemding en onbegrip die tussen zoon en ouders of tussen partners kan bestaan op zeer realistische wijze in beeld. De tragiek om zo ver van elkaar verwijderd te zijn binnen de meest intieme kring, het gezin, wordt op pijnlijk herkenbare manier geschetst. Maar de film is meer dan een verhaal over familieproblemen en een eerste liefde. Het weidse landschap van de Amerikaanse Midwest met zijn graanvelden, meertjes en blauwe open hemel speelt een even grote rol in de film als de personages en draagt bij tot de karakterontwikkeling. De natuur heeft in de film een diepere betekenis, zo verwijst de titel Dandelion naar de naam van een kruid, de paardebloem. En met de paardebloem als metafoor levert Milgard een schitterende debuutfilm af die ons op visueel-poëtische wijze confronteert met de nietigheid en de tragiek van het menselijke bestaan.

Ils Huygens Helemaal (niet) akkoord? Lees de