Dark Horse

Genre: Offbeat comedy | Duur: 1u49 | Release: 1 Januari 1900 | Land: | Regie: Dagur Kári | Cast: Mikael Bertelsen, Michelle Bjørn-Andersen, Nicolas Bro, Bodil Jørgensen, Morten Suurballe

Dagur Kári liet zich enkele jaren geleden al opmerken met het zwarte, melancholische Nói Albínói, over een genie annex outcast in een verloren gat in de IJslandse fjorden. Nu is de stevig drinkende Noorman naar Denemarken vertrokken en heeft met financiële ondersteuning van zowat elk denkbaar Scandinavisch land deze offbeat comedy gedraaid. Een komedie over een viertal nogal zonderlinge figuren, die een bijna onherkenbaar Kopenhagen gevaarlijk maken.



Eerst en vooral is er Daniel die zonder werk zit en een tegen een berg schulden aankijkt. Voor de kost spuit hij voor verliefde zotten namen van geliefden op kale muren. Hij rijdt in een Mini samen met zijn gezette vriend Morfar (vrij vertaald: Grootvader langs moeders zijde), die een nalatige verpleger is in een slaapkliniek. Beiden worden verliefd op Franc (kort voor Francesca), een nogal wazige, druggy champignons etende jonge dame die vooral probeert haar briochen niet uit de bakkerij te laten ontsnappen. Ze woont nog samen met haar hippiemoeder, die niet doorheeft dat Baccardi Breezer geen soft drinks zijn. Tenslotte is er nog een rechter die -zoals wel meer Scandinaviërs- lijdt aan Weltschmerz en van het rechte pad afdwaalt.



De film is opgenomen op 16mm en opgeblazen tot 35mm, enorm korrelig en in een ruw zwart-wit: met zo'n vervreemdende fotografie volgen we de vier in een stedelijke liefdesgeschiedenis. Gedreven door een wederom sublieme soundtrack van het IJslandse Slowblow (de band van regisseur Kári) en met een melancholie die we ondertussen kennen en waarvan we zijn gaan houden, raken we minuut per minuut meer betrokken bij de vier stedelingen, die proberen te overleven in de urbane jungle. Overgoten met een stevige scheut absurde en zwarte humor, goed veel zonneschijn en veelal nietszeggende dialogen kunnen we weer genieten van een overduidelijk Noords product, dat ook al -uiterst terecht- geselecteerd was voor Un certain regard op Cannes dit jaar.



Mocht je nog stééds niet overtuigd zijn van de ultieme vakkundigheid waarmee Scandinaviërs films maken, ga erheen en geniet met volle teugen van deze übercoole komedie. Vooral de scène waarin een stel Noren uitleg krijgen over een slaapexperiment is hoogst memorabel! Wij denken dan enkel dit: een terechte winnaar voor de derde editie van het FFFB.

Beau Janssens Helemaal (niet) akkoord? Lees de

Let op: wanneer u verder gaat zit de kans er dik in dat het einde van de film verklapt wordt met alle gevolgen voor uw filmervaring vandien.

ik wil mijn pret bedorven zien