Babylon Disease

Maja?s vriend Olle vertrekt voor enige tijd naar Indië en loopt over van organisatorische drukte. Maja gaat gebukt onder een gevoel van hulpeloosheid omdat ze voor de zoveelste keer op een jaar tijd moet verhuizen. Ze trekt in bij een strict mannelijke groep ?socialisten?. Zweden staat aan de vooravond van verkiezingen en de extreem-rechtse partij Nytt Sverige (?Nieuw Zweden?) lijkt waanzinnig populair te zijn. De troep beslist van de leider van de partij te ontvoeren, wat ze op amateuristisch-klungelige wijze ook doen.

Een mild politiek getinte prent, die nergens een punt van kritiek bereikt, behalve in de ironisering van de geëngageerde jeugd die vooral praten over alles wat niet met politiek te maken heeft. Wähä is een zeer overtuigende Maja: haar fel geprononceerde bovenkaak en open glimlach nodigen uit tot inleving in een onzekere, verwarde persoonlijkheid. Mustonen is weinig overtuigend, maar zijn tooth paste smile maakt veel goed. Over de andere mediocere vertolkingen zwijgen we maar?

Wat dan wel veel lof verdient is de aanwezigheid van verkiezingsaffiches in het straatbeeld. Het zorgt voor een gewaarwording dat de leuzen nogal hersenloos zijn: ?Ditt land. Ditt val? (?Jouw land. Jouw keuze.?) of ?För betra Sverige? (?Voor een beter Zweden.?). Dan toch een politieke boodschap? Op een affiche krijgt Gustavsson, leider van Nytt Sverige, alleszins een Hitlerkapsel en ?snor. Hij beseft ook niet, dat hij zijn redding dankt aan zijn eigen ontvoerders.

Nog meer lof krijgt de soundtrack van o.a. Timbuktu, die de rally?s een nodig tempo geven en de betoverende stad Stockholm met de gepaste beat inkleuren en nog moderner doen lijken. Het is dus vooral de Zweedse couleur locale die de prent zijn flair geeft. Espinosa kan er maar blij om zijn. Zeker geen verplicht voer, tenzij je Scandinavofiel bent.

Beau Janssens Helemaal (niet) akkoord? Lees de