The Loss of Sexual Innocence

Genre: Experimenteel | Duur: 1u45 | Release: 2 Februari 2000 | Land: | Regie: Mike Figgis | Cast: Saffron Burrows, Kelly MacDonald, Jonathan Rhys Meyers

In afwachting dat het kostuumdrama Miss Julie, de meest recente film van de Briste regisseur Mike Figgis, in de Belgische zalen verschijnt, konden we op het 27ste Filmfestival van Brussel terecht voor The Loss of Sexual Innocence. Figgis deed in zijn carrière al eerder knappe dingen - van het beklemmende Internal Affairs over het bevreemdende Liebestraum tot het alom bejubelde Leaving Las Vegas - en mag gerust als één van de belangrijkste Britse cineasten van de jaren '90 worden beschouwd.



The Loss of Sexual Innocence is tot op heden niet enkel zijn meest experimentele, maar waarschijnlijk ook zijn sterkste en zeker en vast zijn meest originele film. Aan de hand van de verschillende fasen in het leven van de cameraman Nic - als kind, adolescent, jonge man en uiteindelijk als volwassene - schetst The Loss of Sexual Innocence de weg van een man tijdens een continue doorreis tussen heden en verleden. Op deze reis beseft Nic dat hij sinds het ontstaan van de mensheid niets veranderd is. Vanaf het moment dat Adam in het Paradijs op zoek ging naar Eva, had de mensheid haar onschuld verloren. Een verlies dat hij nooit te boven kwam..



The Loss of Sexual Innocence is fragmentarisch, niet-lineair opgebouwd, werd omwille van financiële overwegingen op 16 mm gefilmd (net als Leaving Las Vegas trouwens) en baadt bijna gehele tijd in een okergeel, surreeël kleurenpalet. Maar laat dit u vooral niet afschrikken. Onder deze laag ongebruikelijke elementen herkennen we meer dan ooit de hand van Figgis. De film stuwt je van het ene broze, tedere en/of aangrijpende hoogetpunt naar het andere, en bezorgt je aan het eind een emotionele opdoffer van formaat. De muziek, als vanouds door Figgis zélf gecomponeerd, is nadrukkelijker en constanter aanwezig dan tijdens vorig werk en draagt bij tot de enorme draagkracht van de beelden, en bezorgt een aantal scènes een verloren gewaande intensiteit. The Loss of Sexual Innocence is gedurfde en vooral Grote Cinema die onder je huid kruipt.