Baise Moi
Genre: Drama
| Duur: 1u17 | 2000 | Release: 19 Juli 2000 | Land: Frankrijk | Regie: Virginie Despentes | Cast: Ouassini Embarek | Scenarist: Virginie Despentes
Baise-moi, letterlijk vertaald 'neuk mij', heeft heel wat controverse uitgelokt. Twee dagen na het ontvangen van een exploitatievisum, met een toegangsverbod voor jongeren onder de zestien jaar en een bijzondere verwittiging wat betreft de inhoud, heeft de Franse Raad van State het op vraag van een vereniging ter verdediging van de gezinswaarden (een vereniging met extreem-rechtse connecties) alweer ingetrokken. Toch houden sommige Franse zalen Baise-moi op de affiche - dat evenwel voor 18-plussers.
In België, waar de KNT-grens op 16 jaar ligt, zal men aan de ingang van elke zaal de vermelding "afgeraden aan jongeren onder de 18 jaar" uithangen. Ook de tekst van de Franse minister van Cultuur wordt overgenomen: "Deze film die, zonder onderbreking, een opeenvolging is van zeer rauwe sexscènes en van bijzonder gewelddadige beelden, kan bepaalde toeschouwers erg schokken."
Dat laatste zal zeker het geval zijn. Baise-moi is een roadmovie over twee jonge vrouwen, Nadine (Karen Bach) en Manu (Raffaëla Anderson), die genoeg hebben van hun omgeving en vooral de mannen daarin, die hen als objecten, als vuil behandelen - een soort extreme, rauwe versie van Thelma & Louise dus. Ze ontsnappen aan die wereld van onderdanigheid en waardeloosheid door de baan op te gaan en er op los te doden en te neuken (te leven). Zij nemen de leiding en bepalen de regels. Steeds driester gaan ze ook te werk, totdat ze het volledige cliënteel van een sexclub over de kling jagen.
Niets wordt verhuld. De moorden worden duidelijk en levensecht in beeld gebracht en de sexscènes, met close-ups van de geslachten, coïtus etc. zijn effectief echt. (M.b.t. dat laatste werd beroep gedaan op (ex-) porno-actrices, die zich zeer goed handhaven in hun eerste en zeker niet makkelijke speelfilm. Er wordt dus zeer weinig aan de suggestie overgelaten.
Deze film die gemaakt is door Virginie Despentes en Coralie Trinh Thi, is gebaseerd op het boek van die eerste dat ook dezelfde titel draagt. Boek en film zijn gebaseerd op eigen ervaringen en de wereld van Despentes, voor en tijdens het schrijven van het boek (een bestseller nu). We hebben dan ook te maken met een auteursfilm, waarin het nihilisme, extreme geweld en rauwe sex een noodkreet van wanhoop en woede moet uitdrukken.
Er wordt (te?) weinig de (expliciete) link gelegd met algemene maatschappelijke problemen als armoede, stadsleven, man-vrouwrelaties .. Het is gewoon een vertelling over twee vrouwen die zich afzetten tegen hun leven en tegen mannen die hen louter als lustobject zien. De noodkreet die zich tegen deze situatie afzet is het centrale thema van de film. Dit alles wordt sterk in beeld gebracht, met zeer sterke hoofdactrices. Vrij uitzonderlijk toch als je weet dat het voor de beide makers, alsook voor de actrices de eerste maal is dat ze zich met een speelfilm bezig hielden.
Baise-moi, letterlijk vertaald 'neuk mij', heeft heel wat controverse uitgelokt.
Ondanks verschillende schoonheidsfoutjes (warrige camerahandelingen, niet altijd even vloeiende verhaallijn) is dit een goeie film met een zeer goede soundtrack en vooral enkele sterke en bijzonder gruwelijke, maar aangrijpende scènes. Zeker de verkrachtingsscène van Manu en een vriendin en het koele ondergaan daarvan van Manu is pakkend. Ook de scène waarin Nadine een pistool rond zich richt en af en toe duidelijk op de camera - naar de kijker - richt, stemt tot nadenken.
Goeie film dus. Twee of drie sterren ? Als steun aan de filmmakers en als overtuigd afkeurder van censuur; drie sterren.
Jan Loisen Helemaal (niet) akkoord? Lees de