Tears of the Black Tiger

Tears of the Black Tiger is een kostelijke parodie op zowel het typische zeer langdradige Aziatische melodrama als op de spaghettiwestern (een genre dat bv. ook volop in Hong Kong werd gedraaid).

We hebben hier dus met een soort western-ganster-romantisch drama te maken. Alles is in het belachelijke getrokken : een belachelijke muzak themesong, de ongelooflijk kitscherige paars/lila/turkoois decors, het idiote verhaal, de overacting, alles is gewoon zalig grappig.

Enfin.. het eerste uur toch, nadien.. tja... wordt de film slachtoffer van het vreselijke genre dat het net - terecht - parodieert. Maar: inderdaad, door de absolute non-vooruitgang van de Aziatische film in het belachelijk te trekken is deze film dus nóg trager, analoog is ze nóg slechter geacteerd, is het verhaal nóg idioter, enzoverder... En hoewel duidelijk is dat dit louter als parodie bedoeld is, irriteert het toch wel écht tegen het einde, als ik nog één keer die themesong hoor vermoord ik alvast iemand.

Maar toch een leuke parodie die haar doel té goed bereikt.

Frank Moens Helemaal (niet) akkoord? Lees de