Rain

De hoofdrol in Rain, een Nieuw-Zeelandse film die in competitie wordt vertoond, is weggelegd voor een 13-jarig meisje. Janey is met haar ouders en broertje op vakantie, tijdens de zomer van '72, en staat aan het begin van haar puberteit. Zelf staat ze er maar nauwelijks bij stil, maar de aandacht van de buurjongen liegt er niet om: Janey is een mooie jonge vrouw aan het worden.

Tijdens de talloze feestjes van haar ouders stelt ze vast dat haar moeder flirt met Cady, een macho fotograaf. Janey raakt geïntrigeerd door deze man, en hengelt naar zijn aandacht. Moeder Kate raakt in tweestrijd, want haar eigen dochter wordt nu ook haar concurrente. Vader moet het allemaal met lede ogen aanzien, en de kleine Jim wordt al helemaal verwaarloosd. Uiteindelijk wordt het egoïsme van beide vrouwen de hele familie fataal.

Het hele verhaal ontwikkelt zich traag maar zeker, en blijft altijd subtiel en gestaag. Knappe acteurs (vooral de kinderen) zetten sterke personages neer, en de spanning tussen moeder en dochter is duidelijk merkbaar, hoewel er zelden woorden vallen tussen hen. Het is pijnlijk te zien hoe Kate haar best wil doen, maar toch geen goede moeder is, en hoe de vader zijn vrouw terug tracht voor zich te winnen. Dat het hele gedoe slecht zal aflopen, is jammer genoeg voorspelbaar, en een kwartier voor de fatale gebeurtenis, weet je al wat precies wat er zal gebeuren.

Toch verhindert dit niet dat Rain een meeslepend en goed gemaakt drama is, dat bij momenten wat aan The Virgin Suicides doet denken, vanwege de nostalgisch-romantische sfeer. De sepiakleurige beelden geven niet alleen een echte jaren '70-look aan de film, maar geven ook perfect de zomersfeer weer die de familie aan het strand en in hun vakantiehuisje beleven. Een warme film met een treurig einde.

Sven De Schutter Helemaal (niet) akkoord? Lees de