Winter Sleep

Genre: Drama | Duur: 3u16 | Release: 0 - | Land: Turkije | Regie: Nuri Bilge Ceylan | Cast: Haluk Bilginer, Melisa Sözen, Demet Akbag, Nejat Isler, Ayberk Pekcan

Hij heeft er lang op moeten wachten, maar Nuri Bilge Ceylan heeft zijn Gouden Palm dan eindelijk toch binnengehaald. Na Three Monkeys en Once Upon a Time in Anatolia komt de gevierde Turkse cineast opnieuw met een uitermate boeiende karakterstudie naar voor die zijn bekroning moeiteloos verantwoordt. Ceylan liet zich hiervoor inspireren op drie novelles van Anton Tsjechov.

De gepensioneerde acteur Aydin baat een hotel uit in een arm Anatoliaans dorpje en woont samen met zijn aanzienlijk jongere vrouw Nihal en zijn pas gescheiden zus. Iedereen worstelt op zijn eigen manier om zijn saai leventje en gefaalde dromen een betekenis te geven. Zo schrijft de cynische Aydin ondermeer artikels over zijn verontwaardigingen in het dorp terwijl zijn filantrope vrouw lokale initatieven opricht en zijn zus eindeloos mijmert. Wanneer door de winter het isolement toeneemt, lijken de ergernissen en verwijten zich binnenskamers al maar meer op te stapelen. 

Is het wijselijk om je aanvallers hun gang te laten gaan zodat ze bij nader inzien misschien met een schuldgevoel opgescheept zitten? Deze interessante vraag sluimert de hele film onder de oppervlakte. Het lijkt aanvankelijk een statement tegen de verzuring van de Turkse maatschappij en de lokale conflicten die het land rijk is.  Maar eigenlijk is die vraag vooral van toepassing op de hoog oplopende discussies waarbij de personages beurtelings hun gal spuwen over de ander. Zo zie je dat wanneer de sterkste wint, zielen pas echt blootgelegd worden. 

Zoals in zijn vorige films behandelt de cineast opnieuw universele thema's zoals morele dilemma's rond schuld en boete, maar ook vergiffenis en berouw passeren de revue. Dit doet hij vooral met lange dialoogscènes waarbij personages op de duur in circeltjes blijven discussiëren. De uitmuntende acteerprestaties en geloofwaardige dialogen zorgen er echter voor dat de subtiliteit behouden blijft. Hoofdrolspeler Haluk Bilginer (Aydin) kan met zijn sublieme vertolking de film prima dragen.  

De knappe landschapsfotografie van het besneeuwde Cappadociaanse gebergte en de voortreffelijke klankband weten de kijker in roes van tijdloosheid en melancholie te brengen. Bovendien dienen ze uitstekend als ademruimte voor de dialoogscènes. De afstandelijkheid tussen de personages  is bij momenten voelbaar doordat Ceylan ze tijdens hun dialoog soms wegcijfert naar de achtergrond. Met een speelduur van 196 minuten is het tempo iets te traag en duren sommige dialoogscènes ook te lang. Niettemin biedt de film je ongetwijfeld een onvergetelijke filmervaring.