Weekend

Genre: romantisch drama | Duur: 1u48 | Release: 4 Juli 2012 | Land: Groot-Brittannië | Regie: Andrew Haigh | Cast: Tom Cullen, Chris New

Hollywood zit vol slechte rolmodellen. Amorele horrorfilms of gratuite actiefilms zijn makkelijke doelwitten, maar wat met het genre van de romantische komedie? Boy meets girl, boy gets girl, boy loses girl, en wint girl na een reeks obstakels en levenslessen terug – het zijn films waar je als kijker gemakkelijk in meedrijft, eerder door wensvervulling dan door afspiegeling van de realiteit. Wat gebeurt met boy en girl nadat de credits op het scherm rollen? Hebben we als kijker zin om hun relatiefrustraties en irritaties, gewoontevorming en twijfel te zien? Het is geen toeval dat romcoms nooit een sequel hebben die deze kwesties belichten.

Het Britse Weekend begint met een 'klassieke' boy meets boy. Dertiger Russell ontmoet Glen in een gay club en de twee beleven een nacht samen. Tijdens het ontwaken is de verwarring voelbaar. Wat schiet ‘s ochtends nog over van een nacht van anonieme intimiteit? Russell maakt koffie voor Glen en de twee wisselen in de gang telefoonnummers uit. Later op de dag sms’en ze en zien ze elkaar terug. Wat is hun verlangen? Wat willen ze van elkaar? Mogen ze elkaar opnieuw aanraken en kussen of past dat plots niet meer? Wat zijn de regels?

Het klassieke boy meets girl-pad wordt snel verlaten wanneer blijkt dat er geen externe obstakels zijn die Russell en Glen uit elkaar houden. Er is geen andere relatie, geen klassenverschil, geen weddenschap. De vragen over nabijheid en afstand moeten de twee zelf beantwoorden. Daardoor zit Weekend vol gesprekken waarin liefde, relaties, seks, vriendschap en homoseksualiteit onder een vergrootglas gelegd worden. Door die constante dialoog voel je hoe de twee naar elkaar groeien, maar vergeet je tegelijk nooit dat ze eigenlijk vreemden voor elkaar zijn, dat ze op verkenningstocht zijn. Verliefdheid is geen uitgangspunt. Net daardoor voelt het verhaal zelfs op het einde niet als afgesloten aan en zou een sequel deze keer wel gepast zijn.

Veel van de impact van Weekend komt door de vergevorderde naturel waarmee acteurs Tom Cullen en Chris New hun personages vertolken. Het zijn twee personages die herkenbaar maar niet stereotiep zijn en tussen wie je de aantrekkingskracht voelt, in plaats van moet aannemen omdat de filmmaker dat nu eenmaal beslist heeft. Weekend is daarmee een realistische en emotionele kijk op relaties en het ontstaan van een mogelijke intimiteit.