Van Helsing

Recycling is goed. Te casa Moens zijn er 3 identieke vuilbakken eentje voor restafval, eentje voor groentenafval en eentje voor PMD (waar je, tot ontzetting van ondergetekende, dus geen glas in mag gooien, met een boete van 110? als je het toch zou overwegen, zoals in Brussel trouwens officieel mag).

Dat Hollywood gewoon meerecyclet is lovenswaardig, bekende mensen, de profeten van onze tijd, hebben een voorbeeldrol te vervullen of ze nu willen of niet. Ideeën recyclen kan dan trouwens ook geen probleem zijn, minder koppijn over zelf te bedenken karakters, dus minder Perdolans, dus minder chemische industrie. Ja, het mag gezegd, we zijn goed bezig!

We zouden bij deze dan ook graag een welgemeend dankwoord aan Stephen Sommers willen richten die na zijn laatste denkenergiebesparende film The Mummy (returns) opnieuw resoluut kiest voor de recyclagegedachte bij het filmen van Van Helsing.

Want Van Helsing is een allegaartje van zowat alle grote mythische slechteriken (zoals daar zijn: De Weerwolf, De Vampier, De Heren Frankenstein en Hyde) tegen de ultieme goederik, Roger (hoewel de voornaam eerder een gok is) Van Helsing. Roger trekt, onder bevel van de Katholieke Kerk, als een pre-James Bond ten strijde tegen bovenvermelde. Gewapend met allerhande oud uitziend (maar in wezen ultramodern) tuig. Net zoals bij bv. Wild Wild West dacht de artdirector dat het voldoende is bestaande wapens te vervangen door een identiek exemplaar maar dat iets met pijlen doet in plaats van kogels, van hout gemaakt is en als het even kan hier en daar stoom verliest. En net als bij Wild Wild West draagt dit niet echt bij tot de geloofwaardigheid van het geheel.

Maar goed, het is een actiefilm, laten we er nu even bijnemen, niemand vraagt naar het verhaal van Quake, of wel soms? Soms vliegen de vonken er inderdaad van af, wanneer Helsing het in de beginsequentie opneemt tegen Mr. Hyde, zijn we helemaal mee, en weerwolven, vampieren, Frankensteins met gevoelen, we zien het eigenlijk allemaal wel zitten. Jammer dat het daar niet bij blijven kon, maar dat we zoals zo vaak geconfronteerd worden met een meer dan onwelkom liefdesverhaal gecombineerd met vage mythologie en een veel te lang voorspelbaar einde. Opnieuw een film die de helft korter had gemoeten om te blijven boeien. Nu doet Van Helsing, ondanks alle spetterende specials effects, het aanvaardbare acteerwerk en de goed uitgewerkte sfeer, dat absoluut niet. Ondanks de niet geheel onverdienstelijke recyclagepoging, uiteindelijk een dikke nul.

Frank Moens Helemaal (niet) akkoord? Lees de