Eureka

(Kleine waarschuwing: u heeft een drukke werkdag achter de rug. U verlangt naar een escapistische portie actie, horror, romantiek, humor. U gaat niet naar deze film)

Kent u dat? Films die langzamer voorbijkruipen dan een dozijn slakken op reuma? Films waaraan u zich eigenlijk aan ergert tijdens het bekijken? Films die u nadien steeds beter gaat vinden? Eureka past volledig in dit rijtje. Oogstrelende fotografie. Een verhaal dat zich ontvouwt als een langgerekte heavy slow motion. Maar wat een bioscooprit! Na bijna vier uur kom je geheel verdwaasd buiten. Om hem, na pakweg een week, als niets minder dan 'geniaal' te bestempelen.

In Eureka overleven slechts drie mensen een gewelddadige buskaping op het Japanse eiland Kyushi. De gebeurtenis ontwricht het leven van buschauffeur Makoto en de scholieren Kozue en Naoki - broer en zus - volkomen.

De getraumatiseerde chauffeur verdwijnt uit het zicht en de kinderen blijven alleen achter in het ouderlijk huis, nadat hun moeder is gescheiden en vader overleed bij een auto-ongeluk. Ze zijn letterlijk met stomheid geslagen en communiceren met behulp van gebarentaal. Na twee jaar afwezigheid trekt de in zijn woonplaats teruggekeerde Makoto, door de politie verdacht van een onopgeloste moord, bij de kinderen in. De drie vormen een surrogaatfamilie, nauwlettend in de gaten gehouden door Kozue's en Naoki's argwanende neef. In een poging definitief met de gewelddadige gebeurtenissen in het reine te komen, koopt Makoto een bus om met de kinderen op reis te gaan. Plaats van vetrek: de parkeerplaats waar de gijzeling plaatsvond. Tijdens de busreis, die het hart van 'Eureka' vormt, proberen de drie ex-gijzelaars het traumatische verleden van zich af te schudden.

Eureka is een ontroerend document over drie mensen die na een schokkende ervaring opnieuw zin aan hun leven proberen te geven. In mooie bruin getinte zwartwitopnamen, proberen de drie protagonisten doorheen een desolaat landschap - een perfecte weerspiegeling van hun gemoed - terug moed te vinden om te leven. Regisseur Yakoshi Koji blinkt uit in schaarse, stilistische dialogen en verlaten landschappen. De wanhopige struggle for life van de protagonisten boort zich als een mes richting emotie. Edoch, een microscoop op wanhoop en zwijgzaamheid van 3u37 is wel echt lang. Ons advies? Schitterend filmpje voor de diehard cinefiel, diegenen onder u die het tempo van pakweg 'L'odeur de papavre verte' of Kieslowski's 'Bleu' best konden smaken, zelfs de volledige 24 uur van Andy Warhols 'Empire State Building' uitzaten. 'Eureka' is als muziek beluisteren op een joint: eindeloos uitgerekt, met een scherp oor voor piepkleine details. Zodus: u verveelt zich met opzet een hele dag, u gaat 'Eureka' schitterend vinden. En euh.. rook alsjeblieft geen joint voor deze film.

Filip Hermans Helemaal (niet) akkoord? Lees de