Turning Red

Genre: Tragikomedie, Animatie | Duur: 1u40 | 2022 | Release: 11 Maart 2022 | Land: VS | Regie: Domee Shi | Cast: Sandra Oh, Rosalie Chiang, Orion Lee, Ava Morse

Hoewel Pixar ons de laatste jaren onmogelijk kon teleurstellen met pareltjes als Onward, Soul en Luca, lijkt de weerslag van deze films beperkter dan dat voorheen het geval was met de wonderbaarlijke Pixarproducties. Turning Red is opnieuw een weergaloos geanimeerd en heerlijk entertainend stukje animatie, maar is vooral thematisch een voltreffer. Zelden werd meisjespuberteit zo herkenbaar in beeld gebracht. 

De 13-jarige Meilin is een gelukkig en ijverig kind dat stilaan de hormonen hun werk voelt doen. Ze heeft met haar ouders een geweldige band, maar de krampachtige wijze waarop haar moeder omgaat met de eerste lichamelijke gewaarwordingen en puberale verlangens van Meilin, is vooral beschamend. Tot haar ontsteltenis ontdekt Meilin op een ochtend dat ze een voorouderlijke vloek met zich meedraagt die haar in een rode panda doet veranderen als ze haar emoties niet onder controle heeft. 

De inventieve wijze waarop de scenaristen de overgang van kind naar tiener vormgeven en de olijke metafoor voor menstruatie, is op zijn minst verfrissend te noemen. In hoeveel animatiefilms kwam al eens een maandverband aan bod? Meiling en haar vriendinnen worden als intens groepje - hysterisch, onnozel, luid, dramatisch - schitterend opgevoerd. Je herkent er elk 13-jarige meisje in uit je omgeving.

De animatie is vanzelfsprekend meesterlijk. De personages bewegen grandioos naar hun leeftijd - zowel de theatrale tieners als bv de Chinese tantes, die toesnellen in een scène om van te snoepen - , de texturen zijn indrukwekkend - textiel en vacht uiteraard, maar wat een knap beeld zagen we van ... natte sla! Daarnaast zijn de aanbiddende ogen van de meisjes illustratief voor de wijze waarop naar klassieke anime wordt gerefereerd. 

Pixar toont ook opnieuw een sterk maatschappelijk bewustzijn. Toronto is duidelijk een smeltkroes van culturen waarin ieder zijn eigen afkomst en verleden mag koesteren - in een in zachte kleuren badend decor. De gadgets, en kleren vatten daarnaast ook mooi de tijdsgeest van bijna 20 jaar geleden. Niet onbelangrijk is de grappige aanwezigheid van de engelachtige boysband die *NSYNC-gewijs voor commotie zorgt en heel treffend wordt uitgebeeld. 

We kunnen nu wel stellen dat Turning Red in alle opzichten een Pixarfilm is zoals we dat gewend zijn, maar laat ons niet onderschatten dat het aansnijden van een thema als menstruatie nog niet erg lang geleden ondenkbaar geweest zou zijn in kinderfilms. In dat opzicht dus best een grensverleggend stukje cinema te noemen.