Vanaf volgende week kunnen we Iedereen Beroemd, de nieuwe film van Deruddere, in de zalen zien. Als het van hem afhangt gaat de film bomvolle zalen tegemoet. Zijn vorige (fel onderschatte) prent haalde amper de bioscoopzalen. Als het nu niet lukt gaat Dominique zich herbronnen in de meer winstgevende sector. Zo ver komt het hopelijk niet. Wij gingen een keer polsen naar de verwachtingen. De plaats van afspraak: Sheraton SAS hotel in Brussel. Een exclusief stulpje met op de kaart van de roomservice een pitta voor de prijs van 450 Bef. Dit is niet meteen de plaats waar je Dominique Deruddere normaal aantreft. Maar voor onze site kan niets exclusief genoeg zijn, dus het interview vindt plaats in een hotelkamer die voor een dikke 8.000 Bef per nacht ook de uwe kan zijn. Pitta niet inbegrepen uiteraard.

K.U.T-site: In de persmap staat dat "Iedereen Beroemd" geen satire is. Gaat het publiek hier ook zo over denken?

(Denkt na). Het is zo dat het voor mij alleszins geen satire pur sang is. Het gaat ook niet alleen over televisie en wat die kan aanrichten. Het gaat over een vader die met zijn dochter probeert te communiceren. Die vader probeert van zijn dochter een ster te maken omdat hij van haar houdt; dat is het centrale thema. Dat heeft mij dan gebracht tot de showbizzwereld, meer bepaal het soundmixmilieu. Ja, en dan komen er satirische elementen. Ik hoop wel dat de mensen die naar buiten komen goed hebben gelachen. Maar ook dat ze tegelijkertijd de dieperliggende boodschap, dat televisie heel manipu...malupi... (komt eventjes niet uit zijn woorden)

K.U.T-site: Manipulatief.

...(lacht) manipulatief is en dat we daar niet bij stil staan. Met welke bijbedoelingen worden bepaalde dingen gemaakt? Ik vind dat televisie vandaag te cynisch is geworden. Televisiemakers onderschatten hun macht - het gaat enkel om geld. Dat is de zogenaamde tweede laag van de film. Dat is waar je op café over kan verder babbelen. Wat voor een smeerlap is die Michael in de film bijvoorbeeld? Daar kan je over discussiëren.

K.U.T-site: Erger je je dan zo aan de media?

Natuurlijk. Anders zou ik dat thema niet als arena hebben gekozen. Het gaat om de vader en dochter, maar het sluit aan op die televisiewereld. Ik heb daar mijn bedoeling mee. Ik erger me daaraan. Ik zeg niet dat de mensen niet mogen geëntertaind worden hé, integendeel. Hopelijk is deze film entertainment. Maar men doet in de tv-wereld niet eens de moeite om iets degelijks te maken. Ik zal je een voorbeeld geven. Neem nu een soap. Als ze in een soap de deur dichtslaan vliegt bijna het hele decor tegen de grond. (lacht) Niemand is nog geïnteresseerd om dat stevig te maken. Die mensen denken: "het publiek bestaat uit zo'n domme klootzakken, die merken dat niet eens". En het publiek slikt dat dan. Daar erger ik me aan.

K.U.T-site: Daar komt dan nog eens bij dat zowat iedereen op televisie komt.

Je kan de tv niet aanzetten of je ziet een zogenaamde doordeweekse burger die dan weer wordt opgevoerd als tv-act. En de gewone man wordt BV. De gewone man mag van mij op televisie komen. Maar hoe langer hoe meer mensen stellen dat "BV zijn" als doel. De mensen moeten eens terugdenken aan wat de essentie van beroemd worden vroeger was. Bijvoorbeeld Mozart werd beroemd omdat hij goed muziek kon spelen.

K.U.T-site: Dezelfde Mozart waarover men zegt dat hij het waarschijnlijk alleen deed om vrouwen te versieren.

Dat is mogelijk. Dat is waarschijnlijk de reden waarom hij speelde. (lacht) Maar hij is beroemd geworden omdat hij goed speelde. Dat is de essentie. Mensen werden beroemd omdat ze iets goed konden en ze werden daarvoor bewonderd. Tegenwoordig komen er mensen naar casting die enorm slecht acteren. Als ik dan vraag waarom ze eigenlijk de moeite doen om naar de casting te komen antwoorden ze: "omdat ik acteur wil worden." En als ik dan vraag naar het waarom daarvan, is het omdat ze beroemd willen worden. Die mensen acteren niet graag, die willen acteur worden of VJ of DJ. Die mensen willen enkel beroemd worden.

K.U.T-site: Op de manier dat je de audities aankondigde, wist je toch dat je juist dit soort mensen zou aantrekken. En de uiteindelijke rol gaat dan naar iemand met een toneelopleiding.

Ok, maar ook zij deed aan de selecties mee. Ik wist trouwens niet dat Eva een toneelopleiding volgde, dat hoorde ik pas nadien. Bovendoen doe ik niet graag castings hé. In dit geval moest ik wel. Ik ken geen enkele Vlaamse actrice van rond de 20 die dik genoeg is om die rol te spelen. En dan ook nog talentrijk is. Aangezien ik er geen enkele kende moest ik wel een auditie houden.

K.U.T-site: In de film schep je een beetje een cliché beeld. De mooie, succesvolle Debby tegenover Eva.

Maar zo werkt het ook dikwijls. Het is een cliché omdat het de waarheid is. Als iemand een "schoon" stem heeft, maar te dik is, zal ze niet snel in de showbizz doorbreken. Dan is het uiterlijk een obstakel. Ik heb een dik meisje gekozen omdat veel jonge vrouwen met dat dik zijn worstelen. De meeste meisjes van 18 jaar die vreten bijna niets meer omdat ze bang zijn om dik te worden. Dus dat is een clichébeeld, maar het is ook de realiteit.

K.U.T-site: Als je de rollen omdraait, dan werkt de film niet?

Nee, want het dik zijn is een obstakel. Het is ook een obstakel voor de mensen zelf. Neem nu de scène waarin Marva het Madonna-pak draagt. Dan lukt het haar niet om te zingen omdat ze met dat lijf zit. En ze weet dat heel goed. Of kijk naar de scène met de poppenkast. Eva verbergt haar lichaam achter die poppenkast. En meteen zingt ze prachtig omdat die barrière van dat lichaam op dat moment wegvalt. Het grappige is dat een meisje tijdens de audities juist hetzelfde wou. Ze kon enkel goed presteren als we haar lichaam niet konden zien. Er is wel eens een uitzondering zoals Margriet Hermans bijvoorbeeld. Dat is natuurlijk wel een SUPER cliché (lacht uitbundig).

K.U.T-site: Ben je zelf met je BV-schap bezig?

Nee, en daarom woon ik ook in Brussel. Ik hou me daar totaal niet mee bezig. Ik doe ook interviews om de film te promoten en niets meer. Nu zal ik wel wat vaker op televisie te zien zijn, maar dat is enkel in functie van de film. En als je dat niet doet dan komt niemand kijken. Ik leef hier zowat anoniem in Brussel. Ik zou ook elke week op TV6 kunnen komen. (wat dezelfde avond van het interview ook gebeurde, nvdr.) Maar ik doe dat niet graag. Voor mij hoeft dat niet. Ik probeerde het accent nu ook te leggen op Eva en Tekla, maar blijkbaar wil iedereen mij ook interviewen. Begrijp me niet verkeerd, ik vind het niet erg om over de film te spreken, maar ik doe niet mee aan het BV-schap. Als ik in Brussel loop en iemand steekt een keer zijn duim op omdat hij de film goed vond, dat is aangenaam. Maar ik zou niet willen dat iedereen een handtekening komt vragen. Veel BV's hebben dat graag. Die mensen zeggen dat ze de zeikers die beweren dat ze niet herkend willen worden niet geloven. Wel, ik ben zo'n zeikerd die niet herkend wil worden op straat. Ik kom ook praktisch nooit in Antwerpen bijvoorbeeld. In Antwerpen is er wel altijd een zeikerd op café die zat is en zegt: (imiteerd overtuigend een zatlap) "Ao films hé, die trekken op niks." (lacht)

K.U.T-site: Je vorige films hadden telkens een ietwat autobiografische inslag. Ze waren ook eerder low budget. Blijf je op dat elan doorgaan of zien we binnenkort terug Dominique in een grotere film. Met het gevolg dat je dan minder vrij bent.

Ergens voel ik me de artiest die zijn eigen ding wil doen. Dat is dan een film zoals Hombres Complicados. Anderzijds is er de economisch realiteit, Hombres Complicados heeft niet goed gedraaid, hoewel ik dat zelf een sterke film vond. Dan vraag je je af waar kan dat aan liggen? Je moet daar je conclusie uit trekken. Die kan bijvoorbeeld zijn dat niemand nog een Vlaamse film wil zien. Dan is dat heel erg. En je merkt dat wel. Het publiek keert zich af van Vlaamse film en dat is onterecht. Tenzij dat het Oesje! is natuurlijk. De rest van Europa is heel anders. Duitsers gaan terug naar Duitse films kijken, Italianen naar Italiaanse. Overal krijgen de 'eigen' films weer meer publiek. En dan hebben we het niet alleen over platte komedies. Hier is dat nog altijd niet het geval. We kunnen enkel hopen dat het in Vlaanderen ook zo ver gaat komen. Als deze film echter niet lukt...tja, dan ga ik niet de Don Quichote spelen hoor.

K.U.T-site: Dan stop je?

Nee, dan moet ik terug internationaler (herpakt zich) dan weet ik het eigenlijk nog niet. Misschien kan ik dan een jaar van bezinning inbouwen om te zien hoe ik het kan oplossen. Als een film klaar is, en dat besef je pas als je een flop hebt gemaakt, dan voelt het heel prettig aan als mensen naar de film komen kijken. Het doet pijn als niemand komt. Je wil iets maken en iets tonen omdat je zelf blij bent. K.U.T-site: Hoe belangrijk is een distributeur? Bij Iedereen Beroemd heb je de megabioscoop Kinepolis achter je staan. De distributeur is heel belangrijk. (Op dat moment loopt iemand van een vertegenwoordiger van de distributeur samen met de actrices binnen. Dominique kijkt) Heel belangrijk. (lacht) Kom er maar bij zitten hoor. (tegen vertegenwoordiger)

K.U.T-site: Wat is er vorige keer verkeerd gelopen?

Ik denk dat de promotiecampagne veel te beperkt was. We hadden nog maar 800.000 Bef om er iets van te maken. De mensen wisten gewoon niet dat die film bestond. Dan is het uiteraard lastig om ze in de zaal te krijgen. We hopen dat het nu beter gaat door het publiek er op te wijzen dat de film bestaat. De eerste maal dat mensen mij aansproken over Hombres Complicados was na een aflevering van Schalkse Ruiters waarin ik de gast van de week was. Toen zei iedereen: "Hé, jij hebt een nieuwe film gemaakt. Waar kunnen we die gaan bekijken?" En hij was al twee maanden uit de zalen. (lacht) Dat is weer de macht van TV.

K.U.T-site: Nu dus een efficientere promotiecampagne?

Dat is de bedoeling. We zullen het met alle mogelijk middelen proberen. Uitgebreide interviews voor televisie, radio. Affiches en internet. Jullie zijn toch van "internet"? Dat is belangrijk voor de toekomst. Het is ook gemakkelijker om via die weg te promoten. Kijk maar naar The Blair Witch Project.

K.U.T-site: We zullen op onze site een hype creëren rond je film.

Je kan me dan misschien kidnappen ofzo. Vanavond komt trouwens Luk Alloo en die zal me wel ontvoeren. (in de film speelt de kidnapping van de ster Debby een belangrijke rol. nvdr) Via internet kan je de mensen gemakkelijk en goed bereiken. Dat is een oplossing voor films met een kleine budget.

K.U.T-site: Heb je ooit de neiging om terug voor het grote budget te kiezen?

Ik zal je vertellen wat ik de ideale manier van werken vind. Iemand als Neil Jordan bijvoorbeeld, die pakt regelmatig een grote productie aan en af en toe komt die dan terug en maakt een 'pure' film. En dat is dan meestal in beperkte kring, met mensen die je kent. Dat is wat ik nu heb gedaan met Hombres Complicados en deze film. Ik was ook aan een herbronning toe. Maar nu ik dat tweemaal heb gedaan, krijg ik wel weer zin om iets anders te doen. Maar dan wil ik altijd regelmatig terugkomen om dingen te doen die het dichtst bij mezelf liggen, zonder me te moeten zorgen maken of er publiek komt kijken of niet.

K.U.T-site: Heeft dat budget een invloed op de sfeer? Low budget staat dat gelijk met een losse werksfeer?

Pas op, low budget staat soms garant voor meer tijdsdruk. Maar of het nu Wait Until Spring Bandini of deze film is, voor mij was de tijdsdruk even groot. Het is wel aangenamer om met mensen te werken die je kent omdat iedereen van iedereen weet wat er verwacht wordt. Dan kan je snel werken. Als je telkens met dezelfde mensen werkt, kan je telkens een stapje verder gaan. Dat is een soort huwelijk. Bij Wait Until Spring Bandini moest ik die mensen eerst leren kennen. Je tast een beetje de grenzen af en voor je het weet ben je 3 weken verder. Bij bekenden kan je er vanaf dag 1 invliegen.

K.U.T-site: Heb je voor Iedereen Beroemd research gedaan naar soundmixshows?

Niet echt, maar ik kon me dat levendig voorstellen. Die soundmixshows dat is van alle tijden. Dat hadden we vroeger in Leopoldsburg (waar Dominique opgroeide, ec.) ook - toen heette het echter 'vrij podium'. Dat waren talentenjachten en zangwedstrijden. We wilden er wel enkele bezoeken, maar er vonden er geen plaats. Het seizoen was blijkbaar al afgelopen. Toen heb ik gewoon mijn eigen fantasie laten werken.

K.U.T-site: Heb jij ooit aan talentenjachten deelgenomen?

Ja, we hadden een groepje dat heette Putte a gas. Dat was punk. (lacht) We traden op en deden aan vrije podia mee. We hadden echter maar een set van 20 minuten. We waren nogal succesvol. We zijn gestopt toen men ons vroeg een plaat op te nemen. Dat was fun, Marcel Vanthilt zat nog in die groep. Eigenlijk konden we niets. Ik moest zingen maar kon dat niet. Marcel speelde syntheziser maar kon dat niet. De gitarist kon eigenlijk niet echt gitaar spelen. Dat klonk altijd heel raar, het was ook meer een gimmick dan een groep.

K.U.T-site: Er zat me toch een ding dwars in de film: de naaktscène was die echt nodig. Het lijkt wel een verplichting in een Vlaamse film.

Allereerst noemden we dat op de set niet de naaktscène maar de haarknipscène. Ik vind dat een van de de meest sensuele daden, haar knippen. Dat is een daad van vertrouwen, dat toont hoe goed die personages met elkaar opschieten. Het toont aan dat wat die personages hebben meer is dan een one night stand. Je hebt die film niet begrepen. (lacht) Jij hebt enkel naar het naakt gekeken.

K.U.T-site: Ik pleit schuldig en zal meteen de film nog een keertje gaan bekijken!