Offscreen 2014
Geen lente zonder het enige festival dat kilometers buiten de lijntjes kleurt en nog alternatiever is dan een vrachtlading puntschoenen in de verre jaren tachtig. Ons komen vertellen dat de integrale ploeg van Offscreen mannen en vrouwen naar ons hart zijn is dus hetzelfde als een deur die wagewijd openstond toch proberen in te trappen. Net als elk jaar vormt Offscreen immers een saillante mix van obscure B-films, soft-erotisch verantwoord bloot, inventieve horror en cinefiele cultfilms om duimen, vingers en zonodig andere lichaamsdelen bij af te likken. Wij zochten net als elk jaar voor u het bos doorheen de bomen, raakten eveneens naar jaarlijkse gewoonte hopeloos de weg kwijt en vergaapten ons dan maar aan al het lekkers dat u in Brussel drie weken lang gloeiend heet op uw bord krijgt gesmeten.
Zo kan u zich in de sectie Offscreenings nu al vergapen aan de cultfilms van morgen. Vewacht u dus aan een rist innovatieve prenten, zoals de deels Belgische openingsfilm l'étrange couleur des larmes de ton corps die u, aldus de programmabrochure 'een overdonderende sensuele ervaring' zou moeten bezorgen. Staan verder geprogrammeerd in dit deel: les rencontres d'après minuit, een prent over een heuse seksorgie in onvervalste jaren zeventigstijl, Computer Chess, een hilarische film over ubernerds in een computerschaakcompetitie in het gezegende jaar 1984 en A field in England, over een handvol trippende personages in een 17e eeuwse Britse burgeroorlog. Dolletjes!
Uiteraard kent Offscreen ook dit jaar een ferm in de kijker, al dan niet lichtjes uit de hand lopende eregast en wat dat betreft zit u met deze Radley Metzger, zeg maar de meester van de soft-erotische arthousefilm uit de late jaren zestig en de jaren zeventig, meer dan behoorlijk gebeiteld. Naast een masterclass die volgens ons in een mum van tijd gaat uitverkocht zijn, komt de meester ook al zijn films persoonlijk inleiden. Om met rode oortjes heen te gaan, dat spreekt. Verder richt de organisatie in het onderdeel Mind the gap resoluut de blik op Britse cultfilms. Denk bijvoorbeeld aan de onverwoestbare horrorklassieker Village of the damned, het behoorlijk zieke Killer's Moon (psychiatrische patientienten op LSD dringen binnen in een landhuis vol brave schoolmeisjes) en zeker ook XTRO, een film die overtuigt met een geniale kruising tussen een hier bijlange niet zo vriendelijke ET en een dozijn onversneden sci/fi-horrorfilms en het voorwaar schopte tot een fenomenale videotheekhit uit de jaren tachtig, dat kunnen wij u persoonlijk op een briefje geven. In het kielzog van dit onderdeel serveert de Offscreenploeg u twee gasten om u tegen te zeggen. Zo schitterde de Jamaicaans/britse schoonheid Martine Breswick maar liefst in twee Bondfilms maar mocht ook door het stof rollen met de legendarische Raquel Welch in One million years B.C. Dient u eveneens met rode stip aan te duiden in uw agenda: de Britse cultfilmer Robin Hardy die, veertig jaar na datum, de definitieve director's cut van zijn destijds zwaar miskende meesterwerk The Wicker Man hoogstpersoonlijk in Brussel komt voorstellen. Allright!
En je blijft je, als beetje filmliefhebber met een voorliefde tot de donkerste regionen van Vrouwe Cinema, simpelweg een indigestie eten aan al het lekkers dat op de rijkgevulde menukaart van Offscreen staat, dat spreekt. Wat dacht u van een special rond de befaamde Britse beeldenstormer Ken Russel? Russell maakte namelijk stevig school met eigenzinnige films rond een waslijst aan 19e en 20e-eeuwse kunstenaars maar anderzijds blikte deze rebelse cineast met Tommy , op muziek van The Who, dé ultieme flower powerfilm in. Nog meer specials? U vraagt, Offscreen draait, bijvoorbeeld in haar special rond de kranige Japnse animatiefilmer Gisaburo Sugiii. Dat er ook heuse filmconcerten, bijvoorbeeld rond een wat vergeten westerngenre uit de beginjaten van de cinema -de zogeheten baguetti western- in het overvolle programma geboekt staan, dat u daar bovenop tijd moét vrijmaken rond een Belgische avond tjokvol kortfilms en één langspeelfilm met een surrealistische hoek af en dat er onder de noemer Cineketje ook aan de allerkleinsten werd gedacht, dat alles en nog veel meer vindt u op de Offscreensite. Enkele weken overleven op een dieet van horror, moordgrieten, cult & camp en surrealisme in voorpaginaletters; er zijn slechtere manieren om een kersverse lente aan te snijden.
En nu iedereen naar Brussel!