Snatch

Waaraan denkt u bij het horen van de naam Guy Ritchie? Juist ja, het is de nieuwe man van bella donna Madonna. Aan wie denkt u bij het horen van de filmtitel Lock, Stock and Two Smoking Barrels? Juist ja, aan de nieuwe wonderregisseur die luistert naar de naam Guy Ritchie (alhoewel het merendeel onder jullie misschien meteen de naam van voetballer Vinnie Jones zal beginnen scanderen). Mister Ritchie had misschien geen slechter moment kunnen uitkiezen om in het huwelijksbootje te stappen met de Queen of Pop, nu zijn tweede film Snatch in de bioscopen draait. Niet dat Madonna een slechte keus is (verre van), maar alle aandacht gaat in deze kerstperiode naar hét huwelijk van de eeuw. Madonna's broodje is reeds gebakken, dat is alom bekend. Ze heeft immers een resem van pophits op haar conto staan en kreeg in de persoon van Lourdes haar slagroom op de taart. Guy Ritchie daarentegen is voor menigeen nog even onbekend als de buur die reeds 15 jaar met de oude bruine Ford Fiësta rijdt. Een spijtige zaak, zou ik zo zeggen, want Ritchie maakt wel degelijk deel uit van de generatie die ons de komende jaren zal trakteren op de pareltjes van het nieuwe millennium. Lock Stock introduceerde de man en zelfs in Hollywood viel men van hun troon bij het aanschouwen van de Londense onderwereld. Niet dat die zo gewelddadiger is dan die van pakweg New York, maar één of andere Engelse knaap was erin geslaagd om het saaie karakter van de English lads en de pubs een haast Amerikaanse touch te geven. Beter gezegd : de Amerikanen herkenden iets van zichzelf in de film en dan kan het niet meer stuk, hé. Deze Amerikaanse bijval nam zulke proporties aan dat dé grootste Superstar, bijgenaamd Brad Pitt, zijn biezen pakte en naar Engeland emigreerde. Een vloek is het voor Snatch zeker niet geworden. Franky Four Fingers (Benicio Del Toro) is een geslepen diamantdief en is op doorreis naar New York. In Londen maakt hij een pitstop en vergrijpt hij zich aan z'n gokkersvirus. Wat hij niet weet is dat Brick Top (Alan Ford), een bokspromoter/lowlife en varkenshouder, zijn zinnen heeft gezet op de glinsterende steen die Four Fingers in zijn bagagetas heeft zitten. In het onderwereldje is het natuurlijk niet altijd paradijselijk vertoeven. Dat ondervinden Turkish (Jason Statham) en Tommy (Stephen Graham). Deze jonkies willen hun actieradius gevoelig uitbreiden en storten zich op het illegale bokscircuit. Daar sluiten ze een deal met Brick Top en brengen ze via via hun boksvriendje mee die in de vierde ronde moet neergaan... de onverslaanbare gypsy Mickey 'Knockout Punch' O'Neill. Wanneer deze echter weigert om op bevel neer te gaan, wordt de plaatselijke zigeunergemeenschap bedreigd in haar voortbestaan. Brick Top heeft enkele kleerkasten op Franky Four Fingers af gestuurd en deze hebben de mooie, maar bloedstollende assistentie van een ... hond. Snatch is een film die boeit tot de laatste minuut. De grappige situaties en moppen stappelen zich in recordtempo op en Ritchie is erin geslaagd om deze grappige anekdotes van een sterke achtergrond te voorzien. In de eerste plaats heeft Ritchie een leger van acteurs ingezet die elk op hun manier de juiste touch geven aan hun personage in de film. Enkele ronkende namen zoals Benicio Del Toro, Brad Pitt, Dennis Farina, Rade Sherbedgia en natuurlijk Vinnie Jones spelen in perfecte harmonie met minder bekende acteurs als Alan Ford, Stephen Graham en Jason Statham. Maar dé aantrekkingskracht van deze film is zonder twijfel de filmische stijl van Ritchie. Deze Engelse lad haalt halsbrekende toeren uit met de camera en deinst er niet voor terug om zijn eigen persoonlijke stijl uit te dokteren. De nu al legendarische vechtscène waarin Brad Pitt kopje onder wordt geslagen is het bioscoopticket alleen al waard. Ritchie werpt zich bovendien ook op als een ware muziekliefhebber en brengt de juiste muziekcocktail voor de juiste film. Daarbij is hij natuurlijk niet zijn schatje vergeten...

Sven Van Beirs Helemaal (niet) akkoord? Lees de