Pain Hustlers

Emily Blunt mag om het even wat doen, ze weet aan elke productie een zekere allure te geven. Zonder haar zou de middelmatige Netflixfilm Pain Hustlers amper iets te bieden hebben, zelfs niet in handen van de cineast achter Harry Potter en Fantastic Beasts.

Deze weinig interessante film draait om een farmaceutische onderneming die de grenzen opzoekt van het wettelijk toelaatbare wat betreft het aanmoedigen van dokters om hun medicijn voor te schrijven. Liza Drake, een vrouw van twaalf stielen en dertien ongelukken, liegt zich een weg naar binnen vanuit de grote zekerheid dat het bespelen van artsen haar helemaal zal liggen.

Het wringt enigszins, de mate waarin de makers van deze prent voluit voor het amusement gaan met een onderwerp dat zo ernstig is. Het zou misschien satire moeten zijn, maar Pain Hustlers lijkt in de eerste helft vooral op het fêteren van een overwinning, waarbij de argeloze kijker misschien amper beseft dat de hoofdpersonages moreel obscure paden bewandelen.

Onevenwichtig en oppervlakkig uitgewerkte Netflixproductie met Emily Blunt als lichtpuntje

Halverwege maakt de prent een flinke bocht wanneer de protagoniste gewetensbezwaren krijgt, maar echt boeiend wordt het niet meer. Het drama is te weinig gefundeerd en wordt op voor de hand liggende wijze uitgewerkt. We denken dan liever terug aan de grandioze serie Dopesick, die de hebzucht van de farma-industrie en de desastreuse gevolgen op de gezondheid van miljoenen Amerikanen, schokkend en overrompelend in beeld bracht. Pain Hustlers wil de kijker op de eerste plaats genietend achterover laten leunen met een nu en dan blits aanvoelend spektakel dat schijnbaar met enige tegenzin de andere kant van de medaille belicht.

Te bekijken op Netflix.

Sven De Schutter Helemaal (niet) akkoord? Lees de