Offscreen 2018

KLAAR VOOR EEN KLETTERENDE MAAND MAART

Het is telkens weer uitkijken naar het programma van Offscreen, het filmfestival dat moeiteloos kaf van koren scheidt in het aanbod genrecinema en tot buiten de landsgrenzen garant staat voor durf en fun. De editie 2018 belooft er niet naast te meppen met een bomvol programma.

EDGY FILMS, MET CINEFIELE MEERWAARDE

Wat een weelde weer, wat een berg interessante films. Als pars pro toto wat emblematische titels. In A Ghost Story regisseert David Lowery Casey Affleck en Rooney Mara, de sterren uit zijn topfilm Ain’t Them Bodies Saint. Affleck speelt een onder een laken verstopte geest, die gelaten gadeslaat hoe zijn vriendin om hem rouwt. Revenge spat dan weer van het scherm – de feministische wraakthriller van Coralie Forgeat is een visueel overweldigend kat-en-muisspel met zowaar Kevin Janssens in één van de hoofdrollen. Met Insects staat een gloednieuwe zwarte komedie van animator Jan Svankmaier op het programma – de wereldvermaarde Tsjech beweert dat dit zijn laatste film is. Tenslotte is er Tokyo Vampire Hotel van festivalfavoriet Sion Sono (Suicide Club). Oorspronkelijk een negendelige horrorreeks, gemaakt voor Amazon Japan, is dit de tweeënhalf uur durende langspeelfilmversie. De loeihard rammelende titelsong van all-female band Tricot bleef dezelfde.

ADULT ANIMATION EN GENRE CINEMA ALL’ITALIANA

Eind jaren zestig werden een berg taboedoorbrekende tekenfilms gemaakt. Offscreen bundelt die in een – rode oortjes verzekerd- adult animation night. Onder meer het legendarische Fritz The Cat van Ralph Bakshi wordt getoond. Bakshi duikt zelf ook op in Cinema Nova, zij het via videoconferencing.

Nog te gast maar dan fysiek present: Enzo Castellari en Sergio Martino, twee epigonen van de Italiaanse genrecinema uit de jaren ’60 en ’70. Als reactie op de toen razend populaire Amerikaanse blockbusters, kopieerden en bricoleerden de Italianen naar hartenlust (tussen) genres, wat ‘filone” werd genoemd. Castellari presenteert zijn grappige maar verbazend effectieve Jaws rip-off The Last Shark en enkele films met zijn fetisjacteur Franco ‘Django’ Nero, zoals de legendarische, psychedelische spaghettiwestern Keoma. Martino toont onder meer The Suspicious Death of a Minor en de jarenlang verboden 'video nasty' Slave of the Cannibal God.

VAMPIRES SUCK

Sion Sono stuurt zijn Tokyo Vampire Hotel naar Brussel, maar op Offscreen komen de bloedzuigers uit alle mogelijke hoeken en tijdperken. Dat resulteert in een heerlijke hoop topfilms. Festivalgast Harry Kümel toont zijn stijlvolle exploitation klassieker Daughters of Darkness (1971), waarin Delphine ‘Jeanne Dielman’ Seyrig als bloeddorstige Hongaarse barones rondwaart in het Oostendse Thermae Palace. Het hele Vampire’s Suck programma is vingerlikkend lekker met genreklassiekers als The Addiction (Abel Ferrara),  Rabid (David Cronenberg) of The Hunger (van Tony ‘Top Gun’ Scott, met Bowie en Deneuve). Wie zag Thirst al, van Chan-wook “Old Boy” Park? Of Cronos, de debuutfilm van Oscarwinnaar Guillermo Del Toro (The Shape of Water)!? Ook Blade en Let The Right One In kan je op het glorieuze grote scherm herbekijken. Als eerbetoon aan Wim Castermans, Offscreen inspirator en programmator die in 2017 overleed, toont het festival zijn favoriete komedie:  Mr. Vampire. 

SHORTSCREEN MAAL DRIE

De leukste, meest weirde en verbluffende korte films kijk je op Shortscreen, een collaboratie tussen Offscreen en kortfilm.be. Op het programma onder meer het erotische Les Iles van Yann Gonzales (Les Rencontres d’Apres-Minuit), dat de Queer Palm 2017 won, een Zweedse existentieel beladen musical en een Ierse filosofische gameadaptatie. Om de Belgen niet te vergeten: de cheerleaders uit het hilarische Stacey and the Alien bijvoorbeeld, zijn evenzeer onvergetelijk. Met vertoningen in Brussel, Antwerpen én Luik is de immer uitverkochte zaal dit jaar verdriedubbeld.

BRUSSEL… EN BEYOND 

Voor de true blue Offscreen ervaring kan je niet om de hoofdstad heen: heel Brussel dampt in maart van de cult, met vertoningen op toplocaties als Bozar, Cinematek en CinemaRITCS. Zenuwcentrum van het festival blijft die dekselse, onnavolgbare Cinema Nova, vooralsnog met voorsprong de origineelste bioscoop van België.

De cinefiele hotspots van Vlaanderen krijgen evengoed een coup de cult: Offscreen landt in Budascoop Kortrijk, Studio Skoop en KASKCinema in Gent, CinemaZuid en nieuwkomer deStudio in Antwerpen. Aan de oevers van de Maas ontvangt Luik, de tweede grootste stad van Wallonië, het festival op zomaar eventjes vijf locaties. 

Op voorbije Offscreen edities hoorden we in Cinema Nova, midden de typisch Brusselse talenmengelmoes, hier en daar ook wat Hollandse klanken. Voor zijn of haar portie cult steekt een beetje bad taste cinefiel blijkbaar al eens de grens over. Offscreen 2018 neemt met de animaties van Ralph Bakshi onder de arm ook zelf de wijk naar Breda en Rotterdam. In welke uithoek van België u ook vertoeft, Offscreen resistance is futile!  

Jan Sulmont