Isolation

Genre: | Duur: 00 min. | Release: 31 December 1899 | Land: Groot-Brittannië | Regie: Billy O'Brien | Cast: John Lynch, Essie Davis, Sean Harris, Marcel Iures

Zelfs de horrorfilm blijft niet gespaard van de politieke koorts die anno 2006 in het filmlandschap heerst. Regisseur Billy O? Brien sloopt met zijn langspeeldebuut Isolation enkele heilige huisjes rond genetische manipulatie en de hedendaagse bio-cultuur, maar probeert zijn prent nergens te vermommen als een politiek pamflet. Door de unieke setting (horror op een Ierse boerderij !) en de creatieve draai aan het genre (koeien als onheilscheppers!) is Isolation een efficiënte en bijwijlen bloedspannende genrefilm geworden. Landbouwer Dan stelt uit financiële noodzaak zijn boerderij ter beschikking van een sinistere bioloog die de koeien wil onderwerpen aan genetische manipulatie.

So far, so good, tot de koeien wel zeer vreemde babies beginnen te kalveren en Dan tot het besef komt dat de testen van de bioloog niet zo onschuldig zijn. Samen met zijn assistente Olga en de weggelopen tieners Jamie en Mary probeert hij de expansie van de besmetting te voorkomen. Isolation zien wat er gebeurt als de mens zich god waant, maar nergens probeert de prent belerend of educatief te zijn. Vragen worden geponeerd, maar antwoorden blijven uit. O? Brien wil in de eerste plaats een onvervalste horrorfilm maken, maar dan wel ééntje die steunt op een asgrauw realisme.

Het gevaar is hier niet verpakt als een onbekende bedreiging, maar verhult zich achter wat we allemaal kennen. Juist daarom is O? Briens aanpak efficiënt en de enige juiste. Zo laat hij het kalveren van de koeien er uitzien als een bloederig horrortafereel, terwijl het eigenlijk gewoon deel uitmaakt van het boerenleven. Zo benadrukt de film de kloof die er ontstaat tussen de (local) producent en de (stedelijke) consument. De spanning wordt gestaag opgebouwd en de eerste helft valt er weinig te rapen, maar éénmaal de eerste 45 minuten zijn gepasseerd, barst de hel los. Zoals de oude horrortraditie het wil, vallen de slachtoffers één voor één af tot er slechts een enkeling overblijft.

Het uiterlijke vertoon van het horrorelement (een bloeddorstig embryo) ziet er angstwekkend uit en appelleert zo aan H.R. Gigers production design voor de Alien-films (waar trouwens vaak naar wordt verwezen). Isolation is een adequate thriller die kritisch durft te zijn, kortom het soort films waarvoor we graag in de rij staan.