El Crimen del padre Amaro

'El Crimen del padre Amaro' is gebaseerd op de gelijknamige novelle van de Portugese schrijver Eca de Quieros. Het boek dateert reeds van 1875, maar het verhaal werd door scriptwriter Vicente Leñero overgeplaatst naar de tijd van het huidige Mexico. De jonge priester Amaro wordt door het bisdom naar het afgelegen dorpje Los Reyes gestuurd om de oude padre Benito bij te staan in zijn dagelijks werk. Amaro wordt hartelijk ontvangen in zijn nieuwe werkomgeving, maar zijn idealistische gedachten worden al snel geconfronteerd met de realiteiten van het dorp.

Hij ontdekt dat padre Benito, ondanks zijn moraliserende speeches en strenge voorkomen, een affaire heeft met de eigenares van het plaatselijke restaurant. Amaro koestert een stilzwijgende bewondering voor de priester van een naburige gemeenschap, padre Natalio, die de guerrilla van enkele arme boeren tegen de tirannie van de grootgrondbezitters steunt. Dit is evenwel zeer tegen de zin van de kerkelijke tenoren en padre Benito.

Amaro komt te weten dat zijn oude leermeester op goede voet leeft met de plaatselijke drugsbaron en de bouw van het dorpshospitaal laat financieren met witgewassen drugsgeld. Wanneer dit publiek geheim plots te lezen staat in een artikel van de lokale krant, wordt padre Amaro door de bisschop belast om de directie van de krant in naam van de Kerk onder druk te zetten en de lasterlijke berichtgeving met een nieuw artikel te ontkrachten. Padre Amaro toont zich een gehoorzame volgeling en wentelt zich in de hypocriete praktijken van de gevestigde orde: hij geniet van zijn aanzien als priester, maar begint een geheime relatie met de mooie Amelia.

Dat 'El Crimen del padre Amaro' bezwaarlijk een succes kan genoemd worden, heeft met het thema van de film maar vooral met de uitvoering te maken. Natuurlijk zijn de worstelingen van de herders van God met de celibaatsgelofte reeds langer bekend. De zonden van priester Amaro mogen in 1875 bijzonder schokkend hebben geklonken, maar anno 2003 kijken we er niet echt meer van op. Waarschijnlijk zitten de pedofilieschandalen binnen de katholieke kerk daar voor iets tussen. Echt origineel valt de premisse dan ook niet te noemen, maar als dramatische basis zou ze toch vruchtbaar kunnen zijn.

En net op dat vlak schiet de film tekort: de personages worden onvoldoende uitgediept en de plotontwikkelingen -die ons normaliter zouden moeten beroeren- beklijven niet. Regisseur Carrera koos ervoor om de nadruk te leggen op religieuze symboliek en goedkoop melodrama. De biechtstoel doet dienst als Freudiaanse sofa waar er verzucht wordt over de driften der onkuisheid. "Je bent mooier dan de maagd Maria", zegt Amaro tegen Amelia alvorens ze aan hun stoeipartijtje beginnen. Zulke beelden worden afgewisseld met scènes waarin de zondige priester op een krampachtige manier de schijn probeert op te houden, maar van zijn vertwijfeling of innerlijke verscheurdheid krijgen we maar weinig te zien. Gevoelens die in een vergelijkbare film als 'Priest' net voor diepgang zorgden.

'El Crimen del padre Amaro' is een nogal oppervlakkige zedenschets en vertelt een klassiek verhaal met bijzonder herkenbare ingrediënten. Dat de film niet al te zeer gaat vervelen, is te danken aan de vertolking van Gael Garcia Bernal. Deze Mexicaanse jeune premier schitterde reeds in 'Amores Perros' en 'Y Tu Mama Tambien'. Nu toont hij dat hij naast het uitbeelden van vurige passie en onderdrukte lustgevoelens, ook nog eens op serene manier een mis kan voordragen. En dat vinden wij- en waarschijnlijk vele priesters met ons- knap.

Pol Van Achter Helemaal (niet) akkoord? Lees de